ಗುಲ್ಫಿಶಾ ಫಾತಿಮಾಳ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಾವು

“..ದೆಹಲಿಯ ಸೀಲಾಂಪುರದಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯೆ ಕಲಿಯುತ್ತಿರುವ ಮೊದಲ ತಲೆಮಾರಿನ ಹುಡುಗಿಯಾದ ಗುಲ್ಫಿಶಾಳಿಗೆ ಬಂಧನವೆಂಬುದು ಹೊಸತೇನಲ್ಲ.  ಮೊದಲ ತಲೆಮಾರಿನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿಯಾಗಿ ಬೆಳೆದ ಗುಲ್ಫಿಷಾಗೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವಿಲ್ಲದಿರುವುದು ಬಹುಶಃ ಅನ್ಯ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯಲ್ಲ..” ಝೇಲುಂ ರಾಯ್ಝೀಲಂ ರಾಯ್ ಅವರ ಬರಹದ ಅನುವಾದ

ಆಕೆಯನ್ನು ಜೈಲಿಗೆ ಹಾಕಿದ ವಾರ್ಷಿಕ ದಿನದಂದು, ಆಕೆಯ ಕವಿತೆಗಳ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ನಾವು ಅರಿಯಬೇಕು.

2020ರ ಏಪ್ರಿಲ್‌ 9ರಂದು ಗುಲ್ಫಿಶಾ ಫಾತಿಮಾಳನ್ನು ಬಂಧಿಸಲಾಯಿತು. ಅಂದಿನಿಂದ ಆಕೆ ಜೈಲಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಳೆ.

ಬರಹಗಾರ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಚಿಂತಕ ಬ್ರಹ್ಮ ಪ್ರಕಾಶ್ ತಮ್ಮ “ಬಾಡಿ ಆನ್ ದಿ ಬ್ಯಾರಿಕೇಡ್ಸ್” ಎಂಬ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಚಳುವಳಿಗಳು ಮತ್ತು ಬ್ಯಾರಿಕೇಡ್‌ಗಳ ಕುರಿತು ಚರ್ಚಿಸುತ್ತಾ, ಆಧುನಿಕ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಸಮಯ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಿದ್ದು ಕಾರ್ಮಿಕರ ಮುಷ್ಕರ ಎಂದು ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ. ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವಲ್ಲ, ಜ್ಯೋತಿಷ್ಯ ಶಾಸ್ತ್ರವಲ್ಲ, ನಕ್ಷತ್ರರಾಶಿಯಲ್ಲ, ಸೂರ್ಯ ನಕ್ಷತ್ರಗಳ ಚಲನೆಯಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಗುಲಾಮರ ಹೋರಾಟವೇ ಸೂರ್ಯ ಅಸ್ತಮಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿತು. ತಮ್ಮ ಕೆಲಸದ ಅವಧಿಯನ್ನು ಕಡಿಮೆಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಬ್ಯಾರಿಕೇಡ್‌ಗಳ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ದೇಹಗಳನ್ನೇ ನೆಟ್ಟುಕೊಂಡವರು ಕಾರ್ಮಿಕರು. ಎಂಟು ಗಂಟೆಗಳ ಕೆಲಸ, ಎಂಟು ಗಂಟೆಗಳ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಮತ್ತು ಉಳಿದ ಎಂಟು ಗಂಟೆಗಳು “ನಮಗಾಗಿ” ಎಂದು ಅವರು ಘೋಷಿಸಿಕೊಂಡರು. ಇದೆಲ್ಲವೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗಿದ್ದು ನೆತ್ತರು ಮತ್ತು ಬೆವರಿನ ಹೋರಾಟದ ಮೂಲಕ.

ಆದರೆ, ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಮನೆ ಮತ್ತು ಉದ್ಯೋಗ ಎಂಬ ಎರಡು ಪಾಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಅವರ ದಿನದ ಲೆಕ್ಕ ಮಾತ್ರ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿಯೇ ಉಳಿಯಿತು. ನಿರ್ಬಂಧಿತ ಬದುಕು, ವಿಶ್ರಾಂತಿಗೆಂದು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಸಮಯ, “ನಮಗಾಗಿ” ಏಕಾಂತವಾಗಿರುವುದು… ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕೆಲಸದ ಆದ್ಯತೆಗಳು ಮತ್ತು ಕೌಟುಂಬಿಕ ಹೊರೆಗಳು ಅತಿಕ್ರಮಿಸಿಕೊಂಡು ಬಿಟ್ಟವು. ಆದ್ದರಿಂದ ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ ಹೋರಾಟವು ನಿರ್ಬಂಧಗಳನ್ನು ಮುರಿಯುವುದು, ಜೈಲುಗಳನ್ನು ಉರುಳಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಸಮಯವನ್ನು ಗಳಿಸುವುದು ಎಂಬುದರ ಮೇಲೆಯೇ ಕಟ್ಟಲ್ಪಟ್ಟವು. ಸಮಯವೆಂದರೆ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ, “ನಮಗಾಗಿ”.

ಹೀಗಿರುವಾಗ, ತಿಹಾರ್‌ ಜೈಲಿನ ಕೋಣೆಯೊಂದರಿಂದ ಬರೆದ ಗುಲ್ಶಿಫಾ ಗುಲ್ಫಿಶಾ ಫಾತಿಮಾಳ ಕವಿತೆಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣ ಭಿನ್ನವಾದ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಧ್ವನಿಸುತ್ತವೆ.

ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ನ್ಯಾಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇರುವುದೇ ಜನರನ್ನು ಮನುಷ್ಯರನ್ನು  ಕೂಡಿಹಾಕಲು, ಅವರ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ಕೇವಲ ಪ್ರಕರಣಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಗೆ ಕೇಸ್‌ ನಂಬರ್‌ ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲು ಇಳಿಸಲು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಐದು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಜೈಲಿನೊಳಗೆ ಕಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಗುಲ್ಫಿಶಾ ತನ್ನ ಜೈಲು ವಾಸದ ಕಾಲ, ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ ತನ್ನ ಕಾಯುವಿಕೆ, ಬಿಡುಗಡೆಯ ಕಾತರ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ನೀತಿಗೆಟ್ಟ ಸರಕಾರವು ತನ್ನದೇ ಪ್ರಜೆಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವರನ್ನು “ಅನ್ಯರೆಂದು” ಗುರುತಿಸಿ ಅವರ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನೇ ಅಪರಾಧೀಕರಣಗೊಳಿಸಲು ಹೊರಟ ಕುರಿತು ತನ್ನ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿದ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಜೈಲು ಪಾಲಾದ ಹೆಣ್ಣು ಗುಲ್ಫಿಶಾ. ಆಕೆ ಸೆರೆಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದುಕೊಂಡು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಮತ್ತು ಬಂಧನ, ಕತ್ತಲ ರಾತ್ರಿಗಳು ಮತ್ತು ಮಂಕಾದ ಹಗಲುಗಳು, ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ವಿರಹಗಳ ಕುರಿತೆಲ್ಲ ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ತನ್ನ ಹೆತ್ತವರಿಗೆ, ತನ್ನ ಗೆಳೆಯ ಗೆಳತಿಯರಿಗೆ, ತನ್ನ ಸಂಗಾತಿಗಳಿಗೆ, ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರಿಗೆ ಅವಳು ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ಐದು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಬಹಿಷ್ಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಗುಲ್ಫಿಷಾ ಜೈಲುವಾಸದ ಸಮಯ, ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ ಕಾಯುವಿಕೆ, ಮುಕ್ತರಾಗಲು ತೀವ್ರವಾಗಿ ಹಾತೊರೆಯುವ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ. ‘ಇತರ’ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವ ಜನರ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನೇ ಅಪರಾಧೀಕರಿಸಲು ಉದ್ದೇಶಿಸಿರುವ ಈ ಕಾರ್ಸೇರಲ್ ರಾಜ್ಯದ ವಿರುದ್ಧ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಜೈಲಿನಲ್ಲಿರುವ ಗುಲ್ಫಿಷಾ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಮತ್ತು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ಕರಾಳ ರಾತ್ರಿಗಳು ಮತ್ತು ಕತ್ತಲೆಯಾದ ದಿನಗಳು, ಪ್ರೀತಿ ಮತ್ತು ಹಾತೊರೆಯುವಿಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಅವಳು ತನ್ನ ಹೆತ್ತವರಿಗೆ, ತನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ, ತನ್ನ ಒಡನಾಡಿಗಳಿಗೆ, ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರಿಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ನ್ಯಾಯಾಲಯಕ್ಕೆ ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ., ತೀರ್ಪುಗಳ ನ್ಯಾಯದಾನವೆಂಬ ಪ್ರಹಸನ ಮಾಡುವ ನಡೆಸುವ ಈ ಅಮಾನವೀಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ., ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಸೆರೆಯಾಳುಗಳನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುವ ಅದರ ಸಂಪೂರ್ಣ ಅಸಡ್ಡೆ ಕುತಂತ್ರಗಳಿಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿಮಿಗಿಲಾಗಿ, ಅವಳು ನಮಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ., ಬಹುಶಃ ಬಹುಷಃ ಯುಗಯುಗಗಳ ಯುಗಾಂತರದಷ್ಟು ದೂರದಲ್ಲಿ ಬದುಕುತ್ತಿರುವ ನಮಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ಎಲ್ಲವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಮುಂದಡಿಯಿಡುತ್ತಿರುವ ನಮಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ಯುದ್ಧಭೂಮಿಗೆ ಬೆನ್ನು ತಿರುಗಿಸುವ ನಮಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ನಮ್ಮದೇ ಆರಾಮದಾಯಕ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತಿರುವ ನಮಗೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ.ದೂರದಲ್ಲಿ ಆಶ್ರಯ ಗುಳ್ಳೆಗಳಲ್ಲಿ ಉಳಿದಿರುವ – ಮುಂದುವರಿಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾದ ನಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ, ಯುದ್ಧಭೂಮಿಯನ್ನು ಬಿಡಲು ಶಕ್ತರಾಗಿರುವ ನಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ, ಸಣ್ಣ ನಿರ್ಬಂಧಿತ ಕೋಶದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ನಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ಅಗಾಧವಾಗಿದೆ.

ದೆಹಲಿಯ ಸೀಲಾಂಪುರದಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯೆ ಕಲಿಯುತ್ತಿರುವ ಮೊದಲ ತಲೆಮಾರಿನ ಹುಡುಗಿಯಾದ ಗುಲ್ಫಿಶಾಳಿಗೆ ಬಂಧನವೆಂಬುದು ಹೊಸತೇನಲ್ಲ.  ಮೊದಲ ತಲೆಮಾರಿನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿಯಾಗಿ ಬೆಳೆದ ಗುಲ್ಫಿಷಾಗೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವಿಲ್ಲದಿರುವುದು ಬಹುಶಃ ಅನ್ಯ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯಲ್ಲ. ಹೆಣ್ಣಾಗಿ, ನಾವೆಲ್ಲರೂ ನಮ್ಮದೇ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ, ನಮ್ಮದೇ ಮೊಹಲ್ಲಾಗಳಲ್ಲಿ, ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ, ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ, ಕಚೇರಿಗಳಲ್ಲಿ, ಹೊಲಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಕಾರ್ಖಾನೆಗಳಲ್ಲಿ ಬಂಧನದ ಸಂಕೋಲೆಗಳ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೇವೆ. ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಜೀವನವು ನಮ್ಮ ಬದುಕೆಂಬುದು ಪಂಜರಗಳೊಂದಿಗೆ ಚೌಕಾಶಿ ಮಾಡುವುದರ ಬಗ್ಗೆಯದೇ ಆಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ.: ರೂಢಿಗಳ ನೀತಿ ನಿಯಮಗಳ ಪಂಜರಗಳು , ‘ನೈತಿಕತೆಯ’ ಪಂಜರಗಳು, ಪ್ರೀತಿಯ ಪಂಜರಗಳು, ಸಂರಕ್ಷಣೆಯ ಪಂಜರಗಳು, ಪಿತೃತ್ವದ ಪಂಜರಗಳು, ಪೋಷಕತ್ವದ ಪೋಷಣೆಯ ಪಂಜರಗಳು.

ನಮ್ಮ ಆಸೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ನಮ್ಮ ಧ್ವನಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ನಮ್ಮ ಕೋಪ ಮತ್ತು ಕನಸುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವುದೆಂದರೆ ಅದು ಹಗ್ಗದ ಮೇಲಿನ ನಡಿಗೆಯೆಂಬಂತಾಗಿದೆ. ನಮ್ಮ ಬದುಕೆಂದರೆ ಅದು ಸಮಯವನ್ನು ಕದಿಯುವುದರ ಬಗ್ಗೆ ಎಂಬಂತಾಗಿದೆ. ನಮಗಾಗಿ ಬೇಕಾದ ಸಮಯ, ನಮ್ಮ ಆನಂದಕ್ಕಾಗಿ ಬೇಕಾದ ಸಮಯ, ನಮಗೆ ಕನಸು ಕಾಣಲು ಸಮಯ, ನಾವು ಏನಾಗಬೇಕೆಂದು ಬಯಸಲು ಸಮಯ. ಇಂತಹಾ ಆಲೋಚನೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಗುಲ್ಫಿಶಾ ತನ್ನ ಜೈಲು ವಾಸದ ಸಮಯದ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಇದು ಹಗ್ಗದ ಮೇಲೆ ನಡೆಯುವುದರ ಬಗ್ಗೆ, ನಮ್ಮ ಆಸೆಗಳನ್ನು, ನಮ್ಮ ಧ್ವನಿಗಳನ್ನು, ನಮ್ಮ ಕೋಪವನ್ನು, ನಮ್ಮ ಕನಸುಗಳನ್ನು ಆಳುವುದರ ಬಗ್ಗೆ. ನಮ್ಮ ಜೀವನವು ಸಮಯವನ್ನು ಕದಿಯುವುದರ ಬಗ್ಗೆ – ನಮಗಾಗಿ ಸಮಯ, ನಮ್ಮ ಸಂತೋಷಕ್ಕಾಗಿ ಸಮಯ, ಕನಸು ಕಾಣುವ ಸಮಯ, ‘ನಾವು ಏನು ಮಾಡುತ್ತೇವೆ’ ಎಂಬುದನ್ನು ಅನ್ವೇಷಿಸುವ ಸಮಯ. ಈ ಅನುಭವಗಳನ್ನು, ಈ ಪ್ರಯಾಣಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ಗಲ್ಫಿಷಾ ಜೈಲಿನಲ್ಲಿರುವ ಸಮಯವನ್ನು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾಳೆ.

ಅವಳು ಆಕೆ ಪ್ರತಿದಿನ ತನ್ನ ವಿಚಾರಣೆ ಆರಂಭವಾಗುತ್ತದೆಯೆಂದು ಕಾಯುತ್ತಾಳೆವಿಚಾರಣೆಯ ಮೂಲಕ ತನ್ನ ವಿಚಾರಣೆ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವವರೆಗೆ ಕಾಯುತ್ತಿರುವಾಗ., ಅವಳ ದಿನಗಳು ಗಿಂಟಿಸ್ ಬರಿಯ ಎಣಿಕೆಗಳು ಮಾತ್ರ. ಅವಳ ದಿನಗಳೆಂದರೆ ಮತ್ತು ಬರಾಕ್ ಸಂಖ್ಯೆಗಳು ಮತ್ತು ಎಫ್‌ಐಆರ್ ಸಂಖ್ಯೆಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಗಳು ಬಗ್ಗೆ ಇರುವಾಗಮಾತ್ರ., ಅವಳು ತನ್ನ ಮುಲಾಕತ್ ವಿಚಾರಣೆ ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ಮೆಟ್ಟಿಲೇರುವ ದಿನಗಳಿಗಾಗಿ ಕಾಯುತ್ತಾ ದ ದಿನಗಳನ್ನು ಎಣಿಸುವಾಗ, ಅವಳು ಫೈಜ್ ಜೊತೆ ಮಾತಿಗಿಳಿಯುತ್ತಾಳೆ..

ತನ್ನ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವು ಕೇವಲ ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ಸಂಗತಿಯೆಂಬುದನ್ನು ಅವಳು ಒಪ್ಪಲು ತಯಾರಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಹತಾಶೆ, ಅಂಧಕಾರ, ಶೋಷಣೆ, ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಗಳ ದಿನಗಳು ಮುಗಿಯಲು ಕೆವಲೇ ದಿನಗಳಿವೆ ಎಂದು ಫೈಜ್‌ ಹೇಳಿದರೆ ಕೇಳಲು ಆಕೆ ಸಿದ್ಧಳಿಲ್ಲ. ತಾನು ಸ್ವತಂತ್ರಳಾಗುವುದು ಕೇವಲ ಸಮಯದ ವಿಷಯ, ಈ ಹತಾಶೆ ಮತ್ತು ಕತ್ತಲೆ, ಶೋಷಣೆ ಮತ್ತು ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಗಳ ದಿನಗಳು ಮುಗಿಯುವುದು ಕೇವಲ ಸಮಯದ ವಿಷಯ ಎಂಬ ಅವನ ಮನವರಿಕೆಯನ್ನು ತಾನು ಹೇಗೆ ಹೊಂದಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವಳು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ‘“ಫಕತ್ ಚಂದ್ ಚಾಂದ್ ರೋಜ್ ಔರ್ …… ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ದಿನಗಳು” ‘ ಎಂದು ನಂಬಲು ಅವಳು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ತರುತ್ತಿಲ್ಲ ತಯಾರಿಲ್ಲ. ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ ಅನಂತ ಸಮಯದ ಕಾಲದ ದವಡೆಯಲ್ಲಿ ತಾನು ಸಿಲುಕಿಕೊಂಡಿದ್ದರೂ ಬದುಕಲು ಮತ್ತು, ಉಸಿರಾಡಲು ಅದು ಸಾಕಾಗುವುದಿಲ್ಲ  ಎಂದು ಈ ಪದ್ಯದಲ್ಲಿ ಆಕೆ ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ. ಫ್ರೀ ಗುಲ್ಫಿಶಾ ಫಾತಿಮಾ ಅಭಿಯಾನವು ಈ ಪದ್ಯವನ್ನು ಇಂಗ್ಲಿಷಿಗೆ ಅನುವಾದ ಮಾಡಿದೆ ಈ ಅನುವಾದದಲ್ಲಿ ಅವಳು ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ.,

ಕೇಳು ಫೈಜ್,
ಕೇಳು,
ನಿನಗೆ ಗೊತ್ತಾಗೊತ್ತೇನು,
ನಿನ್ನ ಕಾಯುವಿಕೆ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಕಾಯುವಿಕೆಯ
ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವು
“ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ದಿನಗಳು”
ಎಂಬ  ಈ ಕೇವಲ ನಿಗದಿತ ಸಮಯ ಎಂದು.
“ಇನ್ನೂ ಕೆಲವು ದಿನಗಳು” ನಿನಗೆ ಗೊತ್ತಾ?
ತಂಗಾಳಿಯಂತೆ
ಈ ಮೌನ ಮೇಘಗಳು
ಮೌನ ತಾಳುತ್ತವೆ
ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಋತುಗಳು ಹೀಗೆ?
ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಋತುಗಳು ಬೇಕು?
ಎಂದು ನಾನು ಕೇಳುವಾಗ.

ಸೌಮ್ಯವಾದ ತಂಗಾಳಿಯಂತೆ ಮೌನ ಮೋಡಗಳಿಗೂ ಹೇಳಲು ಏನೂ ಇಲ್ಲ ನಾನು ಅವರನ್ನು “ಇಂತಹ ಎಷ್ಟು ಋತುಗಳು?” “ಇನ್ನೂ ಎಷ್ಟು ಋತುಗಳು? ” ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ.

ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರನ್ನು ನೆನೆಯಲೆಂದು, ತನ್ನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಲು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಲೆಂದು, ನೆನಪುಗಳಿಗೆ ಕಾವಲಿದ್ದು ಇನ್ನೊಂದು ದಿನ ಹೋರಾಡಲು ಹೋರಾಡಲೆಂದು ನೆನಪುಗಳ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತರಾಗಲು ಸಮಯವನ್ನುನ್ನೇ ಕದಿಯುವ ಬಗ್ಗೆ ಕುರಿತು ಅವಳು ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರು ನಗುತ್ತಿರುವ ನಗುಭರಿತ ನೆನಪುಗಳು ಅವಳನ್ನು ಅವಳು ಹೇಗೆ ಆಕಾಶವನ್ನು ಮುಟ್ಟುವಂತೆ ಅನುಭವಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುವ ಕುರಿತು ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆತ್ತದೆ., ತನ್ನ ಕನಸುಗಳು ಮತ್ತು ಆಸೆಗಳನ್ನು ಬಯಕೆಗಳನ್ನು ಜೀವಂತಗೊಳಿಸಲು ಜೀವಂತವಾಗಿರಿಸಲು ಅವರ ತನ್ನವರ ಭಾವಚಿತ್ರಪಟಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೆನೆಯಲು ಅವಳು ಹೇಗೆ ‘“ಸಮಯವನ್ನು’ ಸಮಯವನ್ನು ಹೊಂದಿಸಿ”ಕೊಳ್ಳುವ ಕುರಿತು ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ಅದು ರಾತ್ರಿಯ ಆಕಾಶವನ್ನು ಚಂದಿರ ಬೆಳಗುವಂತೆ ತಾನೂ ಬೆಳಗುವ ಕುರಿತು ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ( ‘ಬನಾಯೆ ಫರ್ಸಾತ್’ ) ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ, ಅವು ಚಂದ್ರನಂತೆ ಆಕಾಶವನ್ನು ಹೇಗೆ ಬೆಳಗಿಸುತ್ತವೆ., ಚಿತ್ರವು ಚಿತ್ರಗಳು ಬಣ್ಣ ಮತ್ತು ದನಿ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ಆ ಮೂಲಕ ಹೇಗೆ ಜೀವಂತವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಧ್ವನಿಯಿಂದ ತುಂಬುತ್ತದೆ, ಸಮಯವನ್ನು ಕಳೆಯಲು ಕಳೆಯುತ್ತಾಳೆ, ಮತ್ತೊಂದುಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ದಿನ ಹೋರಾಡಲು ಹೋರಾಡಲೆಂದು ಅವಳನ್ನು ಶಸ್ತ್ರಸಜ್ಜಿತಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅವಳು ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಅಣಿಯಾಗಿಸುತ್ತಾಳೆ.

ಮತ್ತೊಂದು ಇನ್ನೊಂದು ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ, ಅವಳು ಆಕೆ ನೆನಪುಗಳಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ದೀರ್ಘವಾದ ಏಕಾಂಗಿ ರಾತ್ರಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ಹಿಂದೆ ಉಳಿದಿರುವತನಗಿದ್ದ ಹಳೆಯ ಭಾವನೆಯ ಬಗ್ಗೆಭಾವನಾತ್ಮಕತೆಯ ಬಗ್ಗೆ, ಮತ್ತು ಬಹುಶಃ ಒಂದು ದಿನ ಅವಳು ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಹೊತ್ತು ಮನೆಗೆ ತಲುಪುತ್ತಾಳೆ ಸೇರುತ್ತೇನೆಂದು ಎಂದು ನಂಬುವ ನಂಬಲು ತನ್ನೆಲ್ಲ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಇನ್ನೂ ಸಂಗ್ರಹಿಸುತ್ತಿರುವ ಒಗ್ಗೂಡಿಸುತ್ತಿರುವ ಬಗ್ಗೆ ಬಗ್ಗೆ ಅವಳು ತೀಕ್ಷ್ಣವಾಗಿಯೇ ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ತನ್ನ ಶಾಲಾ ದಿನಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. – ಶಾಲೆಗೆ ಸೇರಿಸಿದ ಅಪ್ಪ ಅವಳ ಕಣ್ಣೀರು ಕಂಡು ಪುನಹ ಮನೆಗೆ ತರೆ ತಂದಿದ್ದರಂತೆ. ಹಾಗೆಯೇ, ತನ್ನಪ್ಪ ತನ್ನ ಕಂಬನಿ ಕಂಡು ಇಲ್ಲಿಂದಲೂ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಲು ಬರಲಾರರೇ ಎಂದು ಬಯಸುತ್ತಾಳೆ. ಇತಿಹಾಸದ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ದಿನಾಂಕಗಳು ಮರೆತು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದವು, ಆದರೆ ಈಗ ನೆನಪಿರುವುದು ದಿನಾಂಕಗಳು ಮಾತ್ರವೆಂದು ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳ ತಂದೆ ಅವಳನ್ನು ಶಾಲೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದ ದಿನ ಆದರೆ ಅವಳ ಕಣ್ಣೀರನ್ನು ನೋಡಿ ಅವಳನ್ನು ಹಿಂತಿರುಗಿಸಿದ ದಿನ. ಅವಳ ಕಣ್ಣೀರು ಈಗ ತನ್ನ ತಂದೆ ಬಂದು ಅವಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮನೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಭರವಸೆಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಅವಳು ಆಶಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ದಿನಾಂಕಗಳನ್ನು ಮರೆತು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಮತ್ತು ದಿನಾಂಕಗಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಅವಳು ಮರೆತುಹೋದಾಗ ಇತಿಹಾಸ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ನಾಲ್ಕು ಗೋಡೆಗಳ ಗಾಢ ಮೌನದ ಬಗ್ಗೆ ಅವಳು ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ., ಒಂದು ದಿನ  ಗೋಡೆಗಳು ದನಿ ಪಡೆದುಕೊಂಡ ದಿನ ಅವು ಮತ್ತೆ ಕುಸಿದು ಅದೇ ಮತ್ತೆ ಕುಸಿದು ಮೌನಕ್ಕೆ  ಜಾರುವ ಕುರಿತು ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ದಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಡುವ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ಅವರು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಕಳೆದ ಐದು ವರ್ಷಗಳಿಂದ, ಗುಲ್ಫಿಶಾ ಗುಲ್ಫಿಶಾ ಬರೆಯುತ್ತಳೇ ಇದ್ದಾಳೆ.

ಈ ಐದು ವರ್ಷಗಳು ಆಕೆಗೆ ಗಲ್ಫಿಷಾಗೆ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ನ್ಯಾಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಸಮಯವನ್ನು ಹೇಗೆ ತಡೆದು ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಎಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಲಿಸಿಕೊಟ್ಟಿವೆ. ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ನ್ಯಾಯಾಲಯವು ಒಬ್ಬರನ್ನು ಹೇಗೆಲ್ಲ ದಣಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದರ ಎಂದೂ ಬಗ್ಗೆ ಅವರು ಆಕೆ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಹರಿದು ಮುಕ್ಕಲೆಂದೇ ಇರುವ  ಒಬ್ಬರನ್ನು ತಿನ್ನಲು ಉದ್ದೇಶಿಸಲಾದ ನ್ಯಾಯದ ಅಸ್ಪಷ್ಟತೆಯನ್ನೂ ಬಗ್ಗೆ ಅವರು ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಭರವಸೆಯನ್ನೇ ಇಲ್ಲವಾಗಿಸುವ ಕೊಲ್ಲುವುದರ ಮೇಲೆ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದುತ್ತಿರುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿ, ಒಟ್ಟು ಖೈದಿಗಳಲ್ಲಿ 70% ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಖೈದಿಗಳು ವಿಚಾರಣಾಧೀನ ಖೈದಿಗಳಾಗಿರುವ ದೇಶದಲ್ಲಿ, ಕಾ70% ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಕೈದಿಗಳು ವಿಚಾರಣೆಯಡಿಯಲ್ಲಿರುವ ದೇಶದಲ್ಲಿ , ಕಾಯುವುದುವಿಕೆಯೂ ಸಹ ಪ್ರತಿರೋಧವಾಗುತ್ತದೆಗಿ ಬದಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಒಬ್ಬರ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಗಾರರನ್ನು ಮೀರಿ ಬದುಕುವ ಯುದ್ಧವಾಗುತ್ತದೆ., ಇದು ಒಬ್ಬರ ತಾಳ್ಮೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಗೆಲ್ಲುವ ಯುದ್ಧವಾಗುತ್ತದೆ., ಇದು ನಿಮ್ಮ ಸ್ಥಿತಿಸ್ಥಾಪಕತ್ವದಿಂದ ಪ್ರಜ್ಞತೆಯೇ ಆಡಳಿತವನ್ನು ಪ್ರಭುತ್ವನ್ನು ದಣಿಸುವ ಮಣಿಸುವ ಯುದ್ಧವಾಗುತ್ತದೆ ಕದನವಾಗುತ್ತದೆ.

ಆದ್ದರಿಂದ ಹಾಗಾಗಿಯೇ , ಎಲ್ಲಾ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಆದರೂ, ಗುಲ್ಫಿಶಾ ಗುಲ್ಫಿಶಾ ಭರವಸೆಯನ್ನು ತನ್ನ ಭರವಸೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ಪೋಷಿಸುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲ ಅಂಕಿಅಂಶಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ, ಗುಲ್ಫಿಶಾ ಜಾಗರೂಕರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಅವಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ವಿಫಲಗೊಳಿಸಿದರೂ ಸೋಲಿಸಿದರೂ, ಗುಲ್ಫಿಶಾ ತಾಳ್ಮೆಯಿಂದ ಕಾಯುತ್ತಾಳೆ. ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ವಿಚಾರಣೆದ ದಿನಾಂಕದ ನಂತರ ನ್ಯಾಯಾಲಯದ ದಿನಾಂಕ. ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಮುಲಾಖತ್ ನಂತರ ಮುಲಾಖತ್. ತೀರ್ಪಿನ ನಂತರಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ತೀರ್ಪು. ಧರಿಸುವ ಉಡುಪಿನ ಆ ಬಟ್ಟೆಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಜನರು ತಾರತಮ್ಯಕ್ಕೊಳಗಾಗುವ ‘ಜಾತ್ಯತೀತ ಧಾರದಲ್ಲಿ ಜನರು ತಾರತಮ್ಯಕ್ಕೊಳಗಾಗುವ “ಜಾತ್ಯತೀತ ರಾಜ್ಯ’ದಲ್ಲಿದೇಶ”ದಲ್ಲಿ, ಸಾಮೂಹಿಕ ಕೊಲೆಗಾರರನ್ನು ಸಿಂಹಾಸನಕ್ಕೆ ಏಕ್ಕೇರಿಸುವ ಮತ್ತು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಸೆರೆಮನೆಗೆ ತಳ್ಳುವ ‘ಗಣರಾಜ್ಯ’ದಲ್ಲಿ “ಗಣರಾಜ್ಯ”ದಲ್ಲಿ, ಮತ್ತು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಕಂಬಿಗಳ ಹಿಂದೆ ಕಳುಹಿಸುವ ‘ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ’ದಲ್ಲಿ, ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ಅಪರಾಧೀಕರಿಸುವ “ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ”ದಲ್ಲಿ, ‘ಸಾರ್ವಭೌಮತ್ವ’ದಲ್ಲಿ, ತನ್ನದೇ ಆದ ನಾಗರಿಕರನ್ನು ಹಕ್ಕುಸ್ವಾಮ್ಯದಿಂದ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ವಂಚಿತಗೊಳಿಸುವಕಸಿದುಕೊಳ್ಳುವ, ಅವರನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವ, ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುವ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗಿಸುವ “ಸಾರ್ವಭೌಮತ್ವ”ದಲ್ಲಿ’ಸಾರ್ವಭೌಮತ್ವ’ದಲ್ಲಿ,,  ನ್ಯಾಯವು ಯಾವಾಗಲೂ ತುಳಿತಕ್ಕೊಳಗಾದವರನ್ನು ದಮನಿತರ ಕೈ ಜಾರಿ ಹೋಗುವ ತಪ್ಪಿಸುವ ‘“ಸಮಾಜವಾದಿ ರಾಜ್ಯ’ದಲ್ಲಿರಾಜ್ಯ”ದಲ್ಲಿ, ಗುಲ್ಫಿಶಾ ಮಾತ್ರ ತನ್ನ ಭರವಸೆಯನ್ನು ಇನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟುಕೊಡಲು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಅವಳು ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ.

ಕಳೆದ ಐದು ವರ್ಷಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಬರೋಬ್ಬರಿ ಐದು ವರ್ಷಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಗುಲ್ಫಿಶಾಷಾ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಬರೆಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಾಳೆ. ಅವಳು ತನ್ನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಆಲೋಚನೆ, ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಭಾವನೆ, ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕನಸನ್ನು ದಾಖಲಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಸಮಯಕ್ಕೆ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದಿರುವದಂತೆ ಕಾಣುವ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿಜಾಗದಲ್ಲಿ, ಗುಲ್ಫಿಶಾ ಸಮಯದೊಂದಿಗೆ ಸ್ಪರ್ಧಿಸುತ್ತಿರುವಂತೆ ಸ್ಪರ್ಧೆಗೆ ಇಳಿದವಳಂತೆ ಕಾಣಿಸುವುದು ತೋರುತ್ತದೆ. ತಾನು ಸ್ವಸ್ಥವಾಗಿರಲೆಂದು ಅವಳು ಸ್ವಸ್ಥಚಿತ್ತದಿಂದ ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ತನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಕ್ರೂರ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡುಿಂದ ಕೊಲ್ಲಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿರುವ ತನ್ನ ಮಾನವೀಯತೆಯನ್ನು ಎಂದು ಅವಳು ತನ್ನ ಮಾನವೀಯತೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲುಲೆಂದು ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳನ್ನು ತನ್ನನ್ನು ತಲೆಬಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಲು ಅಧೀನಗೊಳಿಸಲು ಶ್ರಮಿಸುತ್ತಿರುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯದ ಹಕ್ಕನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅವಳು ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಅವಳಿಂದ ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿರುವ, ‘ಅವಳನ್ನು ಅವಳಾಗಿಸುವ’ ಮಾಡುವ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲೆಂದುಲು, ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯು ಕಸಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಅವಳು ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ., ತರೀಖ್ ಪೆ ತರೀಖ್ . ತನ್ನ ಹೆತ್ತವರು ಮತ್ತು ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ ಅವಳು ಬರೆದ ಬರೆಯುವ ಕೈಬರಹದ ಪತ್ರಗಳ ಜೊತೆಗೆು ಸಹ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಒಣಗಿದ ಎಲೆಗಳು ಮತ್ತು ಹೂವುಗಳನ್ನು ಇರಿಸುತ್ತಾಳೆ.ೊಂದಿಗೆ ಇರುತ್ತವೆ –  ತಿಹಾರ್‌ನ ಆ ಬಂಜರು ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿಬರಡು ನೆಲದಲ್ಲಿ, ಬ್ಯಾರಕ್ ಸಂಖ್ಯೆ 6 ರಲ್ಲಿ ಅವಳು ಅವಳಿಗೆ ಸಿಗುವ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ಸೌಂದರ್ಯದ ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ತುಣುಕುಗಳು ಅವು ಮಾತ್ರವೇ. ಸೀಲಾಂಪುರದ ಪ್ರತಿಭಟನಾ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಕಲಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೆಯೇ, ಜೈಲಿನೊಳಗೂ ಆಕೆ ಕಲಿಸುತ್ತಾಳೆಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಇಂತಹ ಸಣ್ಣಸಣ್ಣ ಕೆಲಸಗಳ ಮೂಲಕ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಆಕೆ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಸಮರ್ಪಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಡೆಗಣಿಸಿಕೊಂಡ ಇದೂ ಕೂಡ ಅವಳ ಪ್ರತಿರೋಧದ ಭಾಗವಾಗಿಯೇ ತೋರುತ್ತದೆ. ನಾವು ಎಲ್ಲ ಬಿಟ್ಟು ದೂರ ನಿಂತಿರುವಾಗ, ಯಾವುದನ್ನೂ ಮರೆಯಬಾರದು ಮತ್ತು ಕ್ಷಮಿಸಬಾರದು ಎಂದು ನಮ್ಮನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಸುವ ಪರಿ ಇದು. ಶ್ರಮವರ್ಗದ ಅವಳು ಬಳಸಿದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಅವಳು ಜೈಲಿನಲ್ಲಿಯೂ ಕಲಿಸುತ್ತಾಳೆ ಎಂದು ಒಬ್ಬರು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ. ಈ ಸಣ್ಣ ಕೃತ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಅವಳು ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಜಗತ್ತಿಗೆ ಕಳುಹಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಉಳಿದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ತೆಗೆದುಹಾಕಿ, ಇದು ಅವಳ ಪ್ರತಿರೋಧ. ಬೇರೆಲ್ಲದರಿಂದ ದೂರವಿರುವಾಗ, ಎಂದಿಗೂ ಮರೆಯಬಾರದು, ಎಂದಿಗೂ ಕ್ಷಮಿಸಬಾರದು ಎಂದು ಅವರು ನಮಗೆ ನೆನಪಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ. ದುಡಿಯುವ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸದ ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಅವರು ನಿರಾಕರಿಸುವ ಪರಿಯೂ ಹೌದು.

ಆದ್ದರಿಂದ ಹಾಗಾಗಿಯೇ, ಅವರು ಅವಳು ಸಾಹಿಬ್‌ಗೆ ದೊರೆಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ ಬರೆಯುತ್ತಾಳೆ (ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ, ಫ್ರೀ ಗುಲ್ಫಿಶಾ ಫಾತಿಮಾ ಅಭಿಯಾನದ ಇಂಗ್ಲಿಷ್‌ ಅನುವಾದಿಂದ): ಅನುವಾದಿಸಲಾಗಿದೆ):

ನಾನು ನಾನೊಬ್ಬಳು ಹೆಣ್ಣುಹುಡುಗಿ ಅನ್ನೋದು ನಿಜ,
ಆದರೆ ನನ್ನ ಬೇರು ನಾಟಿರುವುದು ಈ ನೆಲದಲ್ಲಿಯೇನಾನು ಕೂಡ ಈ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಬೇರೂರಿದ್ದೇನೆ
ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುತ್ತೇನೆ
ಏಕೆಂದರೆ,
ಬಹುಶಃಷಃ ನೀನು, ನಿನಗೆ ಅರ್ಥವಾಗಿರಬಹುದು.
ಅಥವಾ, ನೀನು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸರ್ವೋತ್ತಮನೆಂದು ನಾನು ನಂಬಿಬಿಡುತ್ತೇನೆ
ನಾನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ, ನೀನು ನಾಯಕನೆಂದು
ನಾನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ, ನೀನು ವರಗಳನ್ನು ವರ್ಷಿಸುವವನೆಂದು
ನಾನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ, ನೀನು ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಯಾವ ಗಾಯವನ್ನೂ ಮೂಡಿಸಿಲ್ಲವೆಂದು ಉಳಿದವರನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸುವವ ಎಂದು ನಾನು ನಂಬಲಿ ನೀನು
ನಾನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ, ನೀನೊಬ್ಬ ಮಹಾ ಜಾದೂಗಾರನೆಂದುನಮಗೆ ವರಗಳನ್ನು ತಂದಿದ್ದೀಯ ಎಂದು ನಾನು ನಂಬಲಿ ನೀನು
ನಾನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ, ಕೆಡವಿದ ಎಲ್ಲದರ ಕುರಿತು ನಿನಗೆ ಅರಿವಿಲ್ಲವೆಂದು
ನಾನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ, ನೀನೇ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಮಾಡಿದೆಯೆಂದು
ನಾನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ, ನೀನು ಏನನ್ನೂ ಮಾಡಿಲ್ಲವೆಂದು
ನಾನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ, ನಾವು ಸಮೃದ್ಧಿ ಹೊಂದುತ್ತಿದ್ದೇವೆಂದು
ನಾನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ, ನಾವು ನಿಜಕ್ಕೂ ಸ್ವತಂತ್ರರೆಂದು
ನಾನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ, ನೀನೇ ಸರ್ವ ಶಕ್ತನೆಂದು
ನಾನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ, ನೀನು ನಮ್ಮ ಕಾಲದ ಹೆಮ್ಮೆಯೆಂದು
ನಾನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ, ನೀನು ಎಲ್ಲರಿಗಿಂತ ಮಿಗಿಲೆಂದು
ನಾನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ, ನೀನೇ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ದೈವವೆಂದು
ಈಗ ಹೇಳು, ನಾನು ಕೂಡ ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳೆಂದು
ನೀನು ನಂಬುತ್ತೀಯಾ?
ಅಷ್ಟು ಹೇಳು ಸಾಕು.ನಮಗೆ ಯಾವುದೇ ಗಾಯಗಳನ್ನು ನೀಡಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಾನು ನಂಬಲಿ ನೀನು ಮಾಂತ್ರಿಕ ಎಂದು ನಾನು ನಂಬಲಿ ನೀನು ಆ ಧ್ವಂಸಗಳಿಂದ ನಿರಪರಾಧಿ ಎಂದು ನಾನು ನಂಬಲಿ ನೀನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ನಾನು ನಂಬಲಿ ನೀನು ಏನೂ ಮಾಡಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಾನು ನಂಬಲಿ ನಾವು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ನಾನು ನಂಬಲಿ ನಾವು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಸ್ವತಂತ್ರರು ಎಂದು ನಾನು ನಂಬಲಿ ನೀನು ಇರುವ ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ನಾನು ನಂಬಲಿ ನೀನು ನಮ್ಮ ಸಮಯವನ್ನು ಹೆಮ್ಮೆಪಡುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತೀಯ ಎಂದು ನಾನು ನಂಬಲಿ ನೀನು ಜನಸಂದಣಿಗಿಂತ ಮೇಲೆ ನಿಲ್ಲುತ್ತೀಯ ಎಂದು ನಾನು ನಂಬಲಿ ನೀನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ದೇವರು ಎಂದು ನಾನು ನಂಬಲಿ ನೀನು ನಿನ್ನನ್ನು ನಂಬುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ನನಗೆ ತೋರಿಸಿ ಅಷ್ಟೇ.

ಅವರ ಆಕೆಯ ಅಕ್ರಮ ಸೆರೆವಾಸದ ಬಂಧನದ ಐದನೇ ವರ್ಷವನ್ನು ವರ್ಷದ ಈ ಆಚರಿಸುತ್ತಿರುವ ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಏಪ್ರಿಲ್ 9 ರಿಂದ 16 ರವರೆಗೆ ಅವರ ಆಕೆಯ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ನಮ್ಮ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ, ನಮ್ಮ ತರಗತಿ ಕೋಣೆಗಳಲ್ಲಿ, ನಮ್ಮ ಮೊಹಲ್ಲಾಗಳಲ್ಲಿ ಗಲ್ಲಿಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ ಓದಲು ಮತ್ತು ಅದರ , ಆ ಓದುವಿಕೆಗಳ ರೆಕಾರ್ಡಿಂಗ್‌ಗಳನ್ನು ವ್ಯಾಪಕ ಪ್ರಸಾರ ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡಲು ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ಆಕೆಯ ಬಿಡುಗಡೆಗೆ ಮಾಡಲು ಒತ್ತಾಯಿಸಲು ಸಾಮಾಜಿಕ ಮಾಧ್ಯಮ ಅಭಿಯಾನವೊಂದು ನಮ್ಮನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದೆನಡೆಯುತ್ತಿದೆ.

ಆಕೆ ಅದೇ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಪ್ರತಿಭಟನಾಕಾರರಾಗಿ ಪ್ರತಿಭಟನಾಕಾರಳಾಗಿ ಸೀಲಾಂಪುರದ ಪ್ರತಿಭಟನಾ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಹೊರಟಿದ್ದರು ಹೊರಟಿದ್ದಳು. ‘ಅಭಿವೃದ್ಧಿ’ “ಅಭಿವೃದ್ಧಿ” ಎಂಬುದು ತೀರಾ ಅಪರೂಪಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ವಿರಳವಾಗಿ ಬರುವ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ, NRC-CAA ವಿರೋಧಿ ಪ್ರತಿಭಟನೆಗಳ ಪ್ರತಿಭಟನೆಗಳಿಗಿಂತ ಮೊದಲು ನಮ್ಮ ರಾಜಕೀಯ ದಾಖಲೆಗಳಲ್ಲಿ ವಿರಳವಾಗಿದ್ದ ಕಾಣಿಸದೇ ಇದ್ದ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ, ಅಲ್ಲಿನ ನಿವಾಸಿಗಳನ್ನು ದಂಡಿಸಲು ಮಾತ್ರ ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ಸುವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇರುವ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದಾಕೆದ ಗುಲ್ಫಿಷಾ ಗುಲ್ಫಿಶಾ. ಅವರ ಅವಳ ಕವಿತೆಗಳು ಈ ಅನುಭವಗಳಿಂದಲೇ ಬೆಳೆದು ತಾತ್ಕಾಲಿಕತೆ ನಶ್ವರತೆ ಮತ್ತು ಸ್ಥಿತಿಸ್ಥಾಪಕತ್ವದ ಪ್ರತಿರೋಧಧ ಬಗ್ಗೆ, ಸಮಯವನ್ನು ಕದಿಯಲು ಹೊಂದಿಸಲು ಮಹಿಳೆಯರ ಮಹಿಳೆಯರು ನಡೆಸುವ ಹೋರಾಟದ ಹೋರಾಟದ ಬಗ್ಗೆ, ಕೈದಿಗಳು ಖೈದಿಗಳು ಸಮಯದೊಂದಿಗೆ ಮಾತುಕತೆ ಚೌಕಾಸಿ ನಡೆಸುವ ಮಾಡುವ ಬಗ್ಗೆ, ಮಹಿಳಾ ರಾಜಕೀಯ ಕೈದಿಗಳು ಖೈದಿಗಳು ಸಮಯವನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸಲು ಹೊಂದಿಸಲು ಮತ್ತು ಅದೇ ಸಮಯದ ಕುಣಿಕೆಯಿಂದ ಮುಕ್ತರಾಗಲು ಪಾರಾಗಲು ನಡೆಸುವ ಹೋರಾಟದ ಬಗ್ಗೆ ಪಾಠಗಳಾಗಿವೆನಮಗೆ ಕಲಿಸಿಕೊಡುತ್ತವೆ.

ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿಮಿಗಿಲಾಗಿ, ಈ ಕವಿತೆಗಳು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ನಮ್ಮ ಬಳಿ ಕೇಳುತ್ತವೆಕೇಳುತ್ತಿವೆ., ಗುಲ್‌ಳಲ್ ಅವರ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನುಭರವಸೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ನಾವು ಸಾಕಷ್ಟು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆಯೇನಾವು ನಮ್ಮಿಂದಾದ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆಯೇ?, ನಾವು ಅವರ ಆಕೆಯ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ನೋಡಿ ಅದು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಹಾಗೆ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆಯೇ ಆದರೆ ‘ “ಚಂದ್ ಚಾಂದ್ ರೋಜ್ ಔರ್, ಮೇರಿ ಜಾನ್, ಫಕತ್ ಚಾಂದ್ ಹೀ ರೋಜ್ (ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಕೆಲವು ದಿನಗಳು, ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯೇ, ಇನ್ನೂ ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳು) )… ” ಎಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿದೆಯೇ?’?

ಝೀಲಂ ಝೇಲುಂ ರಾಯ್ ಕೋಲ್ಕತ್ತಾದ ಜಾದವ್‌ಪುರ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದಲ್ಲಿ ಪಿಎಚ್‌ಡಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿನಿ.