ಅನುರಾಗ್ ಕಶ್ಯಪ್ ಹೇಳಿದ್ದು ಸರಿಯೇ? ಜಾತಿಯ ಅಹಿತಕರ ಸತ್ಯವನ್ನು ಭಾರತೀಯರು ಎದುರಿಸಬೇಕು

ಕಶ್ಯಪ್ ಅವರ ಟೀಕೆಯು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಮೇಲಿನ ದಾಳಿಯಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಜನರಿಗೆ ಘನತೆ, ನ್ಯಾಯ, ಸಮಾನತೆ ಮತ್ತು ಭ್ರಾತೃತ್ವವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಲೇ ಬಂದಿರುವ, ಧರ್ಮದಿಂದ ಪವಿತ್ರಗೊಳಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮತ್ತು ಸಮಾಜದಿಂದ ರಚನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಹೇರಲ್ಪಟ್ಟ ಐತಿಹಾಸಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೊಂದರ ಮೇಲಿನ ವಾಕ್ದಾಳಿ

ಚಲನಚಿತ್ರ ಫುಲೆಗೆ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಸಮುದಾಯಗಳ ವಿರೋಧ ಮತ್ತು ಸೆನ್ಸಾರ್ಶಿಪ್ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಎದುರಾದ ಬೆನ್ನಲ್ಲೇ ಖ್ಯಾತ ಚಲನಚಿತ್ರ ನಿರ್ದೇಶಕ ಅನುರಾಗ್ ಕಶ್ಯಪ್ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಬ್ರಾಹ್ಮಣವಾದ ಮತ್ತು ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ವಿರುದ್ಧ ಹೇಳಿಕೆಗಳನ್ನು ನೀಡಿ ಬಿರುಗಾಳಿ ಎಬ್ಬಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ಬಳಸಿದ ಭಾಷೆ ಟೀಕೆಗೆ ಗುರಿಯಾದರೂ, ಕಶ್ಯಪ್ ಎತ್ತಿರುವ – ಜಾತಿ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ ಜೀವಂತವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಎದುರಿಸುವುದು ಭಾರತದ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಅಗತ್ಯವಾಗಿದೆ – ಎಂಬ ವಾದಗಳನ್ನು ಹತ್ತಿರದಿಂದ ನೋಡಬೇಕಾಗಿದೆ.

ಜಾತಿ ಎಂಬುದು ಭಾರತದ ಗತಕಾಲದ ಕೇವಲ ಒಂದು ಅವಶೇಷವಲ್ಲ; ಅದು ಅವಕಾಶ, ಹಿಂಸೆ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಚಲನಶೀಲತೆಯನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತಲೇ ಇಂದಿಗೂ ಉಸಿರಾಡುತ್ತಿರುವ ಜೀವಂತ ವಾಸ್ತವ.

ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಪ್ರಾಬಲ್ಯದ ಬೇರುಗಳು ಶತಮಾನಗಳ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೇ ಸಮಾಜದ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಸ್ತರಗಳಲ್ಲಿ ಆಳವಾಗಿ ಹರಡಿಕೊಂಡಿದೆ, ಐತಿಹಾಸಿಕವಾಗಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ಬೌದ್ಧಿಕ ಮತ್ತು ಧಾರ್ಮಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟದ ಸ್ಥಾನ ಪಡೆದಿದ್ದಾರೆ. ಶತಮಾನಗಳವರೆಗೆ ಈ ಸಂರಚನೆಯನ್ನು ಯಾರೂ ಪ್ರಶ್ನಿಸಲಿಲ್ಲ, ಬ್ರಿಟಿಷ್ ವಸಾಹತುಶಾಹಿ ಆಳ್ವಿಕೆಯು ಈ ಶ್ರೇಣಿಯನ್ನು ಕೆಡವುವ ಬದಲು ಅದನ್ನು ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸಿತು. ಭಾರತ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಕಾಣುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ಜಾತಿಯು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸತ್ಯವಾಗಿ ಮಾತ್ರ ಉಳಿಯದೆ ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕವೂ ತನ್ನ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಭಾರತೀಯ ಸಂವಿಧಾನವು ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸಿತು ಮತ್ತು ದೃಢೀಕರಣ ಕ್ರಮವನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿತು. ಆದರೆ ಡಾ. ಬಿ.ಆರ್. ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಮೊದಲೇ ಎಚ್ಚರಿಸಿದಂತೆ, ಆಮೂಲಾಗ್ರ ಸಾಮಾಜಿಕ ಬದಲಾವಣೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ, ಜಾತಿ ಗಣ್ಯರು ಆಡಳಿತದ ವಿವಿಧ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಸಾಧಿಸುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಹಿಂದಿನಿಂದ ಇಂದಿನ ವರೆಗೆ

‘ಸಾಮಾನ್ಯ ವರ್ಗ’ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ಸೇರಿದಂತೆ ಮೇಲ್ಜಾತಿಗಳು ಭಾರತದ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಕೇವಲ 15-20% ರಷ್ಟಿದ್ದಾರೆ, ಉನ್ನತ ಅಧಿಕಾರಶಾಹಿ ಹುದ್ದೆಗಳಲ್ಲಿ 70-80% ಅವರೇ ತುಂಬಿಹೋಗಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಮಧ್ಯೆ, ದಲಿತರು ಇನ್ನೂ ಕೆಳಮಟ್ಟದಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದಾರೆ. 5% ಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ದಲಿತರು ಕೃಷಿ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿ 18 ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ದಲಿತರ ವಿರುದ್ಧ ಅಪರಾಧ ವರದಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ಗುಂಪು ಹಲ್ಲೆಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದು ಅತ್ಯಾಚಾರದವರೆಗೆ, ಸಾಮಾಜಿಕ ಬಹಿಷ್ಕಾರದವರೆಗೆ ವಾರ್ಷಿಕವಾಗಿ ದಲಿತರ ವಿರುದ್ಧ 50,000 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ದೌರ್ಜನ್ಯಗಳು ದಾಖಲಾಗುತ್ತವೆ.

19 ನೇ ಶತಮಾನದ ಜಾತಿ ವಿರೋಧಿ ಸುಧಾರಕರಾದ ಜ್ಯೋತಿಬಾ ಮತ್ತು ಸಾವಿತ್ರಿಬಾಯಿ ಫುಲೆ ಅವರ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳುವ ಫುಲೆ ಚಿತ್ರ ಬಿಡುಗಡೆಯು ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಸಮುದಾಯಗಳು ಒತ್ತಾಯಿಸುತ್ತಿರುವ ಸೆನ್ಸಾರ್ಶಿಪ್ ಬೇಡಿಕೆಗಳಿಂದಾಗಿ ಪದೇ ಪದೇ ವಿಳಂಬವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಅವರ ಆಕ್ಷೇಪಣೆ ಯಾವುದಕ್ಕೆ? ಜಾತಿಯ ಕ್ರೌರ್ಯವನ್ನು ಈ ಚಲನಚಿತ್ರ ಕಟ್ಟಿಕೊಟ್ಟಿರುವ ರೀತಿಗೆ. ಕಶ್ಯಪ್ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕೇಳಿದಂತೆ, “ಜಾತೀಯತೆಯೇ ಇಲ್ಲ ಎಂದರೆ, ಫುಲೆ ದಂಪತಿಗಳು ಅದರ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡಬೇಕಾಗಿ ಬಂದಿದ್ದು ಏಕೆ?”

“ನಾನು ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ ಮೇಲೆ ಮೂತ್ರ ವಿಸರ್ಜಿಸುತ್ತೇನೆ” ಎಂದು ಕಶ್ಯಪ್ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ನೀಡಿದ ಕೋಪದ ಹೇಳಿಕೆ ಪ್ರಚೋದನಕಾರಿಯಾಗಿತ್ತು, ಆದರೆ ಅವರ ಹೇಳಿಕೆಗೆ ಬಂದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು ಇನ್ನೂ ಕ್ರೂರವಾಗಿದ್ದವು. ಅವರ ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಮತ್ತು ಕೊಲೆ ಬೆದರಿಕೆಗಳು ಬಂದವು. ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಸಂಘಟನೆಗಳು ದಾಖಲಿಸಿದ ಪೊಲೀಸ್ ದೂರುಗಳು ಸೇರಿದಂತೆ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ಮೌನಗೊಳಿಸುವ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತವೆ. ಕೇಂದ್ರ ಸಚಿವ ಸತೀಶ್ ದುಬೆ ಅವರು ಕಶ್ಯಪ್ ಅವರನ್ನು ” ನೀಚ ಕೊಳಕು ” ಎಂದು ಕರೆದಿರುವುದು ಮೇಲ್ಜಾತಿಯ ಕೇಂದ್ರ ನಾಯಕರು ಜಾತಿ ಆಧಾರಿತ ಬೆದರಿಕೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಕಾನೂನುಬದ್ಧಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳುತ್ತದೆ. ಇದು ಭಾವನೆಗೆ ಆಗಿರುವ ಧಕ್ಕೆಯ ಪ್ರಶ್ನೆಯಲ್ಲ, ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಸವಾಲು ಹಾಕುವವರ ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚಿಸುವ ಜಾತಿ ಹಿನ್ನಲೆ ನೀಡಿದ ಶಕ್ತಿಯ ವಿಚಾರ ಇದು.

ಕೇಂದ್ರ ಸಚಿವರು ಸಂವಿಧಾನದ ಮೇಲೆ ಪ್ರಮಾಣವಚನ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ್ದರು. 19(1)(ಎ) ವಿಧಿಯು ವಾಕ್ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು 15 ಮತ್ತು 17 ನೇ ವಿಧಿಯು ಜಾತಿ ತಾರತಮ್ಯ ಮತ್ತು ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತೆಯನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೂ, ಈ ಪ್ರಸಂಗವು ತೋರಿಸಿದಂತೆ, ಜಾತಿಯ ವಿರುದ್ಧ ಮಾತನಾಡುವವರು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಬೆಲೆಯನ್ನು ತೆರುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದು ವಾಸ್ತವ. ಹಿಂದುತ್ವ ಸಿದ್ಧಾಂತ ಪ್ರಣೀತ ಕಾರ್ಯಾಂಗದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿರುವ ರಾಜ್ಯವು ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಬದಲು, ಯಥಾಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸುವವರೊಂದಿಗೆ ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. 

ಸಮತೆಯ ಬದಲು , ಆರ್‌ಎಸ್‌ಎಸ್ ಸಮರಸವನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ. ಸಮತೆ ಸಮಾನತೆಯ ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಸಮರಸತೆಯು ಜಾತಿಯ ಮೂಲ ಸಂರಚನೆಯನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸದೆ ಜಾತಿ ಗುರುತುಗಳನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವ ಸಹಬಾಳ್ವೆಯನ್ನು ಬೋಧಿಸುತ್ತದೆ. ಜಾತಿ ನಿರ್ಮೂಲನೆಗೆ ಕರೆ ನೀಡುವ ಬದಲು, ಅದು ಜಾತಿಗಳ ನಡುವೆ ಪರಸ್ಪರ ಗೌರವ ಮತ್ತು ಸಾಮರಸ್ಯವನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ. ಹಿಂದುತ್ವ ಸಿದ್ಧಾಂತಿಗಳು ಜಾತಿ ತಾರತಮ್ಯದ ವಿರುದ್ಧ ಸಾಮಾಜಿಕ ನ್ಯಾಯದ ಪ್ರತಿಪಾದನೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವಾಗ, ಅದು ವಿದೇಶಿ ವೈಚಾರಿಜಕತೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಈ ಚಳುವಳಿಯನ್ನು ಹಿಂದೂ ವಿರೋಧಿ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. 

ಈ ಮಧ್ಯೆ, ತಮ್ಮ ಮೇಲೆ ಬಂದಿರುವ ಬೆದರಿಕೆಗಳನ್ನು ಖಂಡಿಸುತ್ತಾ ತಮ್ಮ ನಿಲುವನ್ನು ಪುನರುಚ್ಚರಿಸಿದ ಕಶ್ಯಪ್ ಅವರ ಕ್ಷಮೆಯಾಚನೆಯು, ಜಾತಿ ಚರ್ಚೆಯಲ್ಲಿ ಮುಕ್ತ ವಾಕ್ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಮತ್ತು ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸುರಕ್ಷತೆಯ ನಡುವಿನ ಗೊಂದಲವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.

ಕಶ್ಯಪ್ ಹೇಳಿದ್ದು ಏಕೆ ಸರಿ?

ಕಶ್ಯಪ್ ಅವರ ನಿಲುವು ಕೇವಲ ಸಮರ್ಥನೀಯವಲ್ಲ; ಇಂದಿನ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಅದು ಅಗತ್ಯವಾಗಿದೆ. 

ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ , ಜಾತಿ ಹಿಂಸಾಚಾರದ ಸಾಮಾನ್ಯೀಕರಣವು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಬಹಿರಂಗ ರಹಸ್ಯವಾಗಿದೆ. ಅವರ ಕುಟುಂಬದ ವಿರುದ್ಧದ ಬೆದರಿಕೆಗಳು ದಲಿತರು ಮತ್ತು ಇತರ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿರುವ ಗುಂಪುಗಳು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ದೈನಂದಿನ ಹಿಂಸಾಚಾರದ ಸೂಚ್ಯ ವಿಸ್ತರಣೆಯಾಗಿದೆ.

ಎರಡನೆಯದಾಗಿ , ಫುಲೆಯಂತಹ ಚಲನಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಸೆನ್ಸಾರ್ ಮಾಡುವ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ಅಂಬೇಡ್ಕರ್‌ನಿಂದ ಪೆರಿಯಾರ್ ಮತ್ತು ಬೆಜವಾಡ ವಿಲ್ಸನ್‌ರಂತಹ ಸಮಕಾಲೀನ ಕಾರ್ಯಕರ್ತರವರೆಗೆ ಜಾತಿ ವಿರೋಧಿ ಧ್ವನಿಗಳನ್ನು ಹತ್ತಿಕ್ಕುವ ದೀರ್ಘ ಮಾನವ ವಿರೋಧಿ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಭಾಗವಾಗಿದೆ.

ಮೂರನೆಯದಾಗಿ , ಕಶ್ಯಪ್ ಬಳಸಿದ ಭಾಷೆಯ ಮೇಲಿನ ಆಕ್ರೋಶವು ಮೋಸದ ತಂತ್ರ. ಜಾತಿ ಮತ್ತು ಲಿಂಗ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಯನ್ನು ಸಾಂಸ್ಥಿಕಗೊಳಿಸಿದ ಮನುಸ್ಮೃತಿಯಂತಹ ಪಠ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ರೋಡೀಕರಿಸಲಾದ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಹಿಂಸೆ ಮತ್ತು ಬಹಿಷ್ಕಾರವನ್ನು ಬ್ರಾಹ್ಮಣರ “ಸಂಸ್ಕಾರಯುತ” ಭಾಷೆ ಮುಚ್ಚಿಡುತ್ತದೆ.

ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿ ಹೇಳಿದಂತೆ, ಜಾತಿ ಎಂದರೆ “ಕೇವಲ ಶ್ರಮ ವಿಭಜನೆಯಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಕಾರ್ಮಿಕರ ವಿಭಜನೆ.” ಭಾರತೀಯರು ಪ್ರಗತಿಪರ ಶಿಕ್ಷಣ, ಸಮಾನ ಪ್ರಾತಿನಿಧ್ಯ ಮತ್ತು ಭಯರಹಿತ ವಾಕ್‌ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ಮೂಲಕ ಈ ವಿಭಜನೆಯನ್ನು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸದ ಹೊರತು, ಕಶ್ಯಪ್ ಅವರಂತಹ ಅಗತ್ಯ ಧ್ವನಿಗಳು ದುರ್ಬಲವಾಗಿ ಉಳಿಯುತ್ತವೆ. ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ಆದರ್ಶಗಳಲ್ಲಿ ಬೇರೂರಿರುವ ಅವರ ವಿಮರ್ಶೆಯು ಅಹಿತಕರ ಸತ್ಯಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ನಮಗೆ ಸವಾಲು ಎದುರಾಗುತ್ತದೆ.

ಮೊಘಲ್ ರಾಜವಂಶದ ಸ್ಥಾಪಕ ಬಾಬರನನ್ನು ಭಾರತಕ್ಕೆ ಆಹ್ವಾನಿಸಿದ ಐತಿಹಾಸಿಕ ವ್ಯಕ್ತಿ ರಾಣಾ ಸಂಗ ಬಗ್ಗೆ ಸಂಸತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಹೇಳಿಕೆಗಾಗಿ ಸಮಾಜವಾದಿ ಪಕ್ಷದ ಸಂಸದ, ಹಿರಿಯ ದಲಿತ ನಾಯಕ ರಾಮ್‌ಜಿ ಲಾಲ್ ಸುಮನ್ ಅವರ ಮೇಲೆ ನಡೆದ ಕ್ರೂರ ದಾಳಿಗಳು ಜಾತಿ ಶ್ರೇಷ್ಟತೆಯ ಜೀವಂತಿಕೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಈಗ ಸರ್ಕಾರ ಬೆಂಬಲವೂ ಇದೆ. ಪ್ರಬಲ ಜಾತಿಯ ಹಕ್ಕುಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಸಂಘವಾದ ಕರ್ಣಿ ಸೇನೆಯು ಸುಮನ್ ಅವರ ಮನೆಯ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡಿ ಹಾನಿಗೊಳಿಸಿತು ಮತ್ತು ಎಪ್ರಿಲ್ ತಿಂಗಳ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಆಗ್ರಾದಲ್ಲಿ ಕತ್ತಿಗಳು‌ ದೊಣ್ಣೆ ಹಿಡಿದು ಬೆದರಿಕೆ ಘೋಷಣೆಗಳನ್ನು ಕೂಗುತ್ತಾ ದೊಡ್ಡದಾಗಿ ಜನರ ಗುಂಪನ್ನು ಸೇರಿಸಿತು. ಪ್ರಬಲ ಜಾತಿ ಸಂಘಟನೆಗಳ ಪ್ರತಿಪಾದನೆಯು ಹಿಂದಿಗಿಂತ ಈಗ ಬೇರೆಯೇ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಪಡೆದಿದೆ ಎಂಬುದರ ಇತ್ತೀಚಿನ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಇದು.

ಕಶ್ಯಪ್ ಅವರ ಟೀಕೆಯು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಮೇಲಿನ ದಾಳಿಯಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಜನರಿಗೆ ಘನತೆ, ನ್ಯಾಯ, ಸಮಾನತೆ ಮತ್ತು ಭ್ರಾತೃತ್ವವನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಲೇ ಬಂದಿರುವ, ಧರ್ಮದಿಂದ ಪವಿತ್ರಗೊಳಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಮತ್ತು ಸಮಾಜದಿಂದ ರಚನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಹೇರಲ್ಪಟ್ಟ ಐತಿಹಾಸಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೇಲಿನ ವಾಕ್ದಾಳಿ. ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಶುದ್ಧೀಕರಿಸುವುದು ಎಂದರೆ ಅನ್ಯಾಯವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಶಾಶ್ವತಗೊಳಿಸುವುದು. ಇದನ್ನು ಸೋಲಿಸದ ಹೊರತು, ಕಶ್ಯಪ್ ಅವರಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಸಾಮಾಜಿಕ ನ್ಯಾಯಕ್ಕಾಗಿ ಈ ನಿರಂತರ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ಗೂಂಡಾಗಳಾಗಿ ಮತ್ತು ಮಿಂಚಿನ ಕೋಲುಗಳಾಗಿ ಮಾತ್ರ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ. ಭಾರತವು ತನ್ನ ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ಆಶಯಗಳನ್ನು ಸಾಕಾರಗೊಳಿಸಬೇಕಾದರೆ, ಭಾರತೀಯರು ಜಾತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಲು ಧೈರ್ಯ ಮಾಡುವವರ ಬಾಯಿ ಮುಚ್ಚುವ ಬದಲು, ಅದರ ಅಹಿತಕರ ಸತ್ಯಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

(ದಿ ವೈರ್‌ನ Anurag Kashyap is Right. Indians Need to Confront the Uncomfortable Truth About Caste ನ ಕನ್ನಡಾನುವಾದ)