2022 ರಲ್ಲಿ ನೋಂದಾಯಿತ ಸಾವುಗಳಲ್ಲಿ ಅರ್ಧಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಜನಕ್ಕೆ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ; ನೋಂದಾಯಿಸದ ಸಾವುಗಳ ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲ

ಇತ್ತೀಚಿನ ಸಿಆರ್‌ಎಸ್ ದತ್ತಾಂಶವು 2022 ರಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾದ 'ಒಟ್ಟು' ಸಾವುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದೆ. 2022 ರ ಮತ್ತೊಂದು ದತ್ತಾಂಶ ಸಂಗ್ರಹವಾದ ಎಸ್‌ಆರ್‌ಎಸ್ ಅನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಲಾಗಿಲ್ಲ, ಇದರಿಂದಾಗಿ ಎಷ್ಟು 'ಶೇಕಡಾವಾರು' ಸಾವುಗಳು ನೋಂದಾಯಿಸದೆ ಉಳಿದಿವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಅಸಾಧ್ಯವಾಗಿದೆ

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾಗಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ಸಾವುಗಳಲ್ಲಿ, ಸುಮಾರು ಅರ್ಧದಷ್ಟು ಜನರು ಸಾಯುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸೇವೆಯನ್ನು ಪಡೆಯಲಿಲ್ಲ. ನಾಗರಿಕ ನೋಂದಣಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ( civil registration system – CRS) 2022 ರ ಇತ್ತೀಚಿನ ಮಾಹಿತಿಯ ಪ್ರಕಾರ, ದಾಖಲಾಗಿರುವ ಮರಣಗಳಲ್ಲಿ 50.7% ರಷ್ಟು ಜನರು ಯಾವುದೇ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸೇವೆಯನ್ನು ಪಡೆದಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಕಂಡು ಬಂದಿದೆ.

ಇನ್ನು ದಾಖಲಾಗದ ಸಾವಿನ ಸಂಖ್ಯೆ ಇದರಲ್ಲಿ ಸೇರಿಲ್ಲ. ವಿಚಿತ್ರವೆಂದರೆ, ಒಟ್ಟು ಸಾವುಗಳಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಶೇಕಡಾವಾರು ದಾಖಲಾಗಿವೆ ಎಂಬುದರ ಕುರಿತು ಯಾವುದೇ ದತ್ತಾಂಶ ಲಭ್ಯವಿಲ್ಲ – ಮತ್ತು ದತ್ತಾಂಶ ಸಿಗದಿರುವುದನ್ನು ಇದರಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ಸತ್ತವರಲ್ಲಿ ಅರ್ಧಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಜನರಿಗೆ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ ಎಂಬ ತೀರ್ಮಾನವು ಸಣ್ಣಮಟ್ಟಿನ ಅಂದಾಜು ಆಗಿರಬಹುದು.

2020 ಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ 2022 ರಲ್ಲಿ ಸಾಯುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಪಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಜನರ ಶೇಕಡಾವಾರು ಪ್ರಮಾಣವು ಐದು ಶೇಕಡಾ ಪಾಯಿಂಟ್‌ಗಳಷ್ಟು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ.

2022 ಮತ್ತು 2021 ರ ನಡುವಿನ ಹೋಲಿಕೆಯನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಿಸಲಾಗಿದೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೋವಿಡ್-19 ರ ಎರಡನೇಯ ಡೆಲ್ಟಾ ಅಲೆ ಬಂದಿತ್ತು ಮತ್ತು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಪಡೆಯುವ ಜನರ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುವ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಿತ್ತು, ಅದು ನಿಜಕ್ಕೂ ಸಂಭವಿಸಿದೆ.

ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಗಳ ಕಳಪೆ ಆರೋಗ್ಯ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯಕ್ಕೆ ಮತ್ತು ಭಾಗಶಃ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಚಿಕಿತ್ಸಾ ಸೌಲಭ್ಯಗಳನ್ನು ಪಡೆದ ಜನರು ಇಷ್ಟು ಕಡಿಮೆ ಶೇಕಡಾವಾರು ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದು ಸತ್ಯ.

2022 ರಲ್ಲಿ, ವೈದ್ಯಕೀಯ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಪಡೆದ ಎಲ್ಲರಲ್ಲಿ, 25% ಜನರು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಸಂಸ್ಥೆಗಳಿಂದ ಪಡೆದವರು. ಇನ್ನೂ 17.1% ಜನರು ಮೆಡಿಕಲ್‌ ಕೇರ್ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಿಂದ ಹೊರಗಿದ್ದರೂ, ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ರೂಪದಲ್ಲಿ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಆರೈಕೆಯನ್ನು ಪಡೆದರು.

ಮರಣ ನೋಂದಣಿ

2021 ರಲ್ಲಿ 102.2 ಲಕ್ಷವಿದ್ದ ನೋಂದಾಯಿತ ಸಾವುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ 2022 ರಲ್ಲಿ 86.5 ಲಕ್ಷಕ್ಕೆ ಇಳಿದಿದೆ. ಇದು ಶೇ. 15.4 ರಷ್ಟು ಇಳಿಕೆಯಾಗಿದೆ.

ಭಾರತದ ಕೆಲವು ಪ್ರಮುಖ ರಾಜ್ಯಗಳಾದ ಗುಜರಾತ್, ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ, ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶ, ಆಂಧ್ರಪ್ರದೇಶ, ತಮಿಳುನಾಡು, ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶ, ಕರ್ನಾಟಕ, ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳ, ಬಿಹಾರ ಮತ್ತು ಹರಿಯಾಣ ರಾಜ್ಯಗಳು ನೋಂದಾಯಿತ ಸಾವುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಇಳಿಕೆಗೆ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ಕಾರಣವಾಗಿವೆ.

2022 ರಲ್ಲಿ ಸಾವಿನ ನೋಂದಣಿ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿನ ಈ ಕುಸಿತವನ್ನು ಈ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ನೋಡಬಹುದು: ಕೋವಿಡ್‌-19 ಡೆಲ್ಟಾ ಅಲೆಯ ವರ್ಷ 2021 ರಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿದ ಸಾವುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯು 2022 ರಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನದಾಗಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, 2021 ರಲ್ಲಿ ನೋಂದಾಯಿಸಲಾದ ಸಾವುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ 2022 ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ.

2021 ರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಸಾವುಗಳನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿ ಎಣಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಸರ್ಕಾರ ದೀರ್ಘಕಾಲದವರೆಗೆ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಆದರೆ 2021 ರಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾದ ಸಾವುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ 2022 ರಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿದ್ದಕ್ಕಿಂತ ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಅಂಶವು ಸರ್ಕಾರದ ಪ್ರತಿಪಾದನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವ ಮತ್ತೊಂದು ದತ್ತಾಂಶವಾಗಿದೆ.

ಸಿಆರ್‌ಎಸ್‌ನ 2022 ರ ದತ್ತಾಂಶದಿಂದ ದಾಖಲಾದ ಒಟ್ಟು ಸಾವುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾದರೂ, ಎಷ್ಟು ಶೇಕಡಾ ಸಾವುಗಳು ನೋಂದಾಯಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ಸೂಚಿಸಲು ಯಾವುದೇ ದತ್ತಾಂಶವಿಲ್ಲ, ಇದು ಸಾವುಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ದೃಢತೆಯನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ನಿರ್ಣಾಯಕ ಸೂಚಕವಾಗಿದೆ.

ಎರಡು ದತ್ತಾಂಶ ಮೂಲಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ ಸಾವಿನ ಶೇಕಡಾವಾರು ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಲೆಕ್ಕಹಾಕಬಹುದು:

1. ಮಾದರಿ ನೋಂದಣಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆ (sample registration system – SRS) ಪ್ರತಿ 1,000 ಜನಸಂಖ್ಯೆಗೆ ಸಾವಿನ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಅಂದಾಜು ಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ, ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ (ಉದಾಹರಣೆಗೆ 2022) ಸಂಭವಿಸಿದ ಒಟ್ಟು ಸಾವುಗಳ ಅಂದಾಜು ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ನೀಡಬಹುದು .
2. ನಾಗರಿಕ ನೋಂದಣಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ( civil registration system – CRS), ಇದು ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ (ಉದಾಹರಣೆಗೆ 2022) ದಾಖಲಾದ ಒಟ್ಟು ಸಾವುಗಳ ನಿಖರವಾದ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.

ಆದ್ದರಿಂದ, ನೋಂದಾಯಿತ ಸಾವುಗಳ ಶೇಕಡಾವಾರು = (ಒಟ್ಟು ನೋಂದಾಯಿತ ಸಾವುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ (CRS) / ಅಂದಾಜು ಸಾವುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ (SRS)) X 100.

ಸರ್ಕಾರವು 2022 ರ ಸಿಆರ್‌ಎಸ್ ಡೇಟಾವನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದ್ದರೂ, ಅದು 2022 ರ ಎಸ್‌ಆರ್‌ಎಸ್ ಡೇಟಾವನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ, 2022 ರಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾದ ಸಾವುಗಳ ಶೇಕಡಾವಾರು ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಲೆಕ್ಕಹಾಕುವುದು ಅಸಾಧ್ಯ.

ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮರಣ ನೋಂದಣಿ ಸುಮಾರು 80% ರಷ್ಟಿದೆ, ಆದರೆ ರಾಜ್ಯವಾರು ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ನೋಡುವುದು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ. 2022 ರಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾದ ಸಾವಿನ ಶೇಕಡಾವಾರು ಇನ್ನೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ, ಮೇಲೆ ತಿಳಿಸಿದ ಕಾರಣಗಳಿಂದಾಗಿ, ರಾಜ್ಯಗಳ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಕಾರ್ಯಕ್ಷಮತೆಯನ್ನು ನೋಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.

ಮರಣ ನೋಂದಣಿ ಕಾನೂನಿನ ಅನುಷ್ಠಾನವು ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಗಳ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯಾಗಿದೆ. 1969 ರ ಜನನ ಮತ್ತು ಮರಣಗಳ ನೋಂದಣಿ ಕಾಯ್ದೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಸಾವನ್ನು ನೋಂದಾಯಿಸುವುದು ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿದೆ.

ನೋಂದಣಿಯಾದ ಸಾವುಗಳು ಮತ್ತು ಜನನಗಳ ನಿಜವಾದ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವ ಸಿಆರ್‌ಎಸ್ ಅನ್ನು ರಾಜ್ಯ ಸರ್ಕಾರಗಳು ನಡೆಸಬೇಕು. ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ, ಅಂದಾಜು ಸಾವುಗಳು ಮತ್ತು ಜನನಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ನೀಡುವ ಎಸ್‌ಆರ್‌ಎಸ್ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯಾಗಿದೆ.

ನಿಜವಾದ ಸಾವುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಕಳೆ ಹಾಕಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದೇ ಇದ್ದರೆ, ಈ ಸಮೀಕ್ಷೆಯ ಮೂಲಕ ಪ್ರತಿ 1,000 ಜನಸಂಖ್ಯೆಗೆ ಎಷ್ಟು ಸಾವುಗಳು ಸಂಭವಿಸಿವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅಂದಾಜು ಮಾಡಬಹುದು, ಆದ್ದರಿಂದ SRS ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ.

ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರವು CRS 2022 ಅನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಿದೆ, ಆದರೆ SRS 2022 ಅನ್ನು ತಡೆಹಿಡಿದಿದೆ.

ಮರಣ ನೋಂದಣಿಯಲ್ಲಿ ನಗರ-ಗ್ರಾಮೀಣ ಅಂತರವು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಗೋಚರಿಸುತ್ತದೆ. ಎಷ್ಟೇ ಸಾವುಗಳು ದಾಖಲಾಗಿದ್ದರೂ, ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳು ನಗರ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಗಿಂತ ಸಾವುಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸುವಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತವೆ.

ಮರಣ ನೋಂದಣಿ ಕೇವಲ ಸರಳ ಅಂಕಿಅಂಶವಲ್ಲ.

ಇದು ದಾಖಲೆಗಳನ್ನು ಇಡುವ ಉದ್ದೇಶವಾದರೂ, ಸಾವಿನ ಕಾರಣವನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲು ಸಹ ಇದು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ – ಜನಸಂಖ್ಯಾ ಪರಿಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ವೈದ್ಯಕೀಯವಾಗಿ ಪ್ರಮಾಣೀಕೃತ ಸಾವಿನ ಕಾರಣ (medically certified cause of deaths – MCCD) ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.

ರೋಗಗಳು ಮತ್ತು ಸಾವಿನ ಇತರ ಕಾರಣಗಳು ಸೇರಿದಂತೆ ಸಾವುಗಳನ್ನು 19 ವರ್ಗಗಳ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ.

2022 ರಲ್ಲಿ ಕೇವಲ 22.3% ಸಾವುಗಳಿಗೆ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ವೈದ್ಯಕೀಯವಾಗಿ ಪ್ರಮಾಣೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಬೇರೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಆ ವರ್ಷದ ನಾಲ್ಕನೇ ಮೂರು ಭಾಗಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಾವುಗಳಿಗೆ ಇರುವ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ವರ್ಗೀಕರಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.

ರಾಜ್ಯವಾರು ಅಸಮಾನತೆಗಳು ಕಂಡು ಬರುತ್ತವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, 2022 ರಲ್ಲಿ ಬಿಹಾರದಲ್ಲಿ MCCD ದರವು 5.4%, ತಮಿಳುನಾಡಿನಲ್ಲಿ 43% ಮತ್ತು ಸಿಕ್ಕಿಂನಲ್ಲಿ 48.6% ರಷ್ಟಿತ್ತು.

ವೈದ್ಯಕೀಯ ಆರೈಕೆ ಪಡೆಯುವಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾಗುವ ಅರ್ಧಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಸಾವುಗಳ ಪರಿಣಾಮವೆಂದರೆ ಕಡಿಮೆ MCCD ದರ. ಇಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಮಾಣದ ಸಾವುಗಳಿಗೆ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡದಿದ್ದರೆ (2022 ರಲ್ಲಿ 50.7% ರಷ್ಟು), ಅವುಗಳ ಕಾರಣವನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು ಯಾವುದೇ ಮಾರ್ಗವಿಲ್ಲ.

ಹಾಗಿದ್ದರೂ, ನೋಂದಾಯಿತ ಸಾವುಗಳಲ್ಲಿ ಉಳಿದವುಗಳಿಗೆ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡಲಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಅಂಶವು ಅವುಗಳ ಕಾರಣವನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಗುರುತಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅರ್ಥವಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆ ಹಲವಾರು ಕಾರಣಗಳಿವೆ , ಆದರೆ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ಆರೋಗ್ಯ ಸೇವೆ ಒದಗಿಸುವವರು ಬಳಸುವ ತಪ್ಪು ಕಾರ್ಯವಿಧಾನಗಳು.

ಮೃತ ಶಿಶುಗಳ ಜನನ (Stillbirths)

ಗರ್ಭಾವಸ್ಥೆಯ 28 ವಾರಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ನಂತರ ಯಾವುದೇ ಜೀವನದ ಲಕ್ಷಣಗಳಿಲ್ಲದೆ ಜನಿಸಿದ ಮಗುವನ್ನು ನಿರ್ಜೀವ ಜನನ ಎಂದು WHO ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುತ್ತದೆ. ನಿರ್ಜೀವ ಜನನ ದರವು 1,000 ಜೀವಂತ ಜನನಗಳಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಜನಿಸುತ್ತವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಭಾರತವು 2022 ರಲ್ಲಿ 1,000 ಜೀವಂತ ಜನನಗಳಿಗೆ 7.54 ಮೃತ ಶಿಶು ಜನನ ದರವನ್ನು ತೋರಿಸಿದ್ದು, ಭಾರತದ ನವಜಾತ ಶಿಶು ಕ್ರಿಯಾ ಯೋಜನೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಈ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಏಕ ಅಂಕೆಗೆ ಇಳಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ತಲುಪಿದೆ.

ಆದಾಗ್ಯೂ, ಮೇಘಾಲಯದಂತಹ ರಾಜ್ಯಗಳು ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಮೃತ ಶಿಶು ಜನನ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು 14.46 ರಷ್ಟು ದಾಖಲಿಸಿದ್ದು, ಇದು ಇನ್ನೂ ಕಳವಳಕಾರಿ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ. ರಾಜಸ್ಥಾನ (1,000 ಜನನಗಳಿಗೆ 12.91) ಮತ್ತು ಗುಜರಾತ್ (1,000 ಜನನಗಳಿಗೆ 10.47) ನಂತರದ ಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿವೆ.

ಕೆಲವು ಅಧ್ಯಯನಗಳು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಮೃತ ಶಿಶುಗಳ ಜನನ ಸರಿಯಾಗಿ ಎಣಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ (ಕಡಿಮೆ ಎಣಿಸಲಾಗಿದೆ) ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ.

ಪಬ್ಲಿಕ್ ಹೆಲ್ತ್ ಫೌಂಡೇಶನ್ ಆಫ್ ಇಂಡಿಯಾದ ರಾಖಿ ದಂಡೋನಾ ಮತ್ತು ಅವರ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳು ಬರೆದಿರುವ ಈ ಪ್ರಬಂಧವು 2016 ಮತ್ತು 2020 ರ ನಡುವಿನ ಮೃತ ಶಿಶುಗಳ ಜನನ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿದೆ. ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕುಟುಂಬ ಆರೋಗ್ಯ ಸಮೀಕ್ಷೆ (NFHS) ಯಿಂದ (1,000 ಜನನಗಳಿಗೆ 9.7 ಮೃತ ಶಿಶುಗಳ ಜನನಗಳು) ಭಾರತದ ಮೃತ ಶಿಶುಗಳ ಜನನ ಪ್ರಮಾಣವು 2016-2020 ರ ಮಾದರಿ ನೋಂದಣಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ವರದಿಯಾದ ಸರಾಸರಿ ದರಕ್ಕಿಂತ 2.6 ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅದು ಹೇಳಿದೆ.

ಹೆಚ್ಚಿನ ಮೃತ ಶಿಶು ಜನನ ಪ್ರಮಾಣವು ತಾಯಿಯ ಆರೈಕೆಯ ಕೊರತೆಯ ಸೂಚಕವಾಗಿದೆ. “ಮೃತ ಶಿಶು ಜನನಕ್ಕೆ ಪ್ರಮುಖ ಕಾರಣಗಳಲ್ಲಿ ಗರ್ಭಧಾರಣೆ ಮತ್ತು ಹೆರಿಗೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ತೊಡಕುಗಳು [ಆರೋಗ್ಯ ಮೂಲಸೌಕರ್ಯ ಕಳಪೆಯಾಗಿರುವುದರಿಂದ]; ದೀರ್ಘಕಾಲದ ಗರ್ಭಧಾರಣೆ; ಮಲೇರಿಯಾ, ಸಿಫಿಲಿಸ್ ಮತ್ತು ಎಚ್ಐವಿ ತಾಯಿಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಅಧಿಕ ರಕ್ತದೊತ್ತಡ ಮತ್ತು ಮಧುಮೇಹದಂತಹ ತಾಯಿಯ ಸೋಂಕುಗಳು; ಮತ್ತು ಭ್ರೂಣದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ನಿರ್ಬಂಧ [ಹುಟ್ಟಲಿರುವ ಮಗು ತನ್ನ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದಿದ್ದಾಗ ಮತ್ತು ಆದ್ದರಿಂದ ಅದು ಇರಬೇಕಾದಕ್ಕಿಂತ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿದ್ದಾಗ] ಸೇರಿವೆ” ಎಂದು WHO ತಿಳಿಸಿದೆ.

ಲಿಂಗ ಅನುಪಾತ

ಸಿಆರ್‌ಎಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಸೂಚಕಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಜನನದ ಸಮಯದಲ್ಲಿನ ಲಿಂಗ ಅನುಪಾತ, ಅಂದರೆ 1,000 ಪುರುಷರಿಗೆ ಮಹಿಳೆಯರ ಸಂಖ್ಯೆ. ಬಿಹಾರವು 891 ರ ಅತ್ಯಂತ ಕಡಿಮೆ ಲಿಂಗ ಅನುಪಾತವನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿದೆ. ಇದರ ಲಿಂಗ ಅನುಪಾತವು 2021 ರಲ್ಲಿ 908 ರಿಂದ 2022 ರಲ್ಲಿ 891 ಕ್ಕೆ ಇಳಿದಿದೆ.

ಬಿಹಾರ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ನಿತೀಶ್ ಕುಮಾರ್ ತಮ್ಮ ಎರಡು ದಶಕಗಳಿಗೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ವೃತ್ತಿಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರ ಸಬಲೀಕರಣಕ್ಕಾಗಿ ಹಲವಾರು ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ್ದಾರೆ, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ‘ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಕನ್ಯಾ ಸುರಕ್ಷಾ ಯೋಜನೆ’ (ಬಡತನ ರೇಖೆಗಿಂತ ಕೆಳಗಿರುವ ಕುಟುಂಬಗಳಲ್ಲಿ ಮೊದಲು ಜನಿಸಿದವರಿಗೆ ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು), ‘ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಬಾಲಿಕಾ ಸೈಕಲ್ ಯೋಜನೆ’ (ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿಯರ ದಾಖಲಾತಿಯನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಲು), ‘ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಮಹಿಳಾ ಉದ್ಯಮಿ ಯೋಜನೆ’ (ವ್ಯಾಪಾರ ಉದ್ಯಮಗಳನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲು ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ 10 ಲಕ್ಷ ರೂ.ಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುತ್ತದೆ) ಮತ್ತು ‘ನಿಶ್ಚಯ್ ಆರಕ್ಷಿತ್ ರೋಜ್‌ಗಾರ್ ಮಹಿಳಾವೋಂ ಕಾ ಅಧಿಕಾರ್’ (ಸರ್ಕಾರಿ ಉದ್ಯೋಗಗಳಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಮೀಸಲಾತಿ) ಸೇರಿವೆ.

ಈ ಯೋಜನೆಗಳು ಹೆಣ್ಣು ಭ್ರೂಣ ಹತ್ಯೆಯನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟುವುದು ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರ ಜೀವನದ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಸುಧಾರಿಸುವ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, 2022 ರಲ್ಲಿ ರಾಜ್ಯವು ದೇಶದಲ್ಲೇ ಅತ್ಯಂತ ಕೆಟ್ಟ ಲಿಂಗ ಅನುಪಾತವನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿದೆ ಎಂಬ ಅಂಶವು ಈ ಯೋಜನೆಗಳ ವ್ಯಾಪಕ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಮತ್ತು ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಅವು ಸಮಾಜ ಮತ್ತು ಜನರ ಮನಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ಬೀರುತ್ತಿರುವ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ.

ಬಿಹಾರದ ಜೊತೆಗೆ, ಇತರ ಕೆಲವು ರಾಜ್ಯಗಳು ಸಹ ತಮ್ಮ ಲಿಂಗ ಅನುಪಾತದಲ್ಲಿ ಕುಸಿತವನ್ನು ದಾಖಲಿಸಿವೆ. ಅವುಗಳೆಂದರೆ: ಕರ್ನಾಟಕ, ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶ, ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ, ಮಣಿಪುರ, ಮೇಘಾಲಯ, ತೆಲಂಗಾಣ, ಉತ್ತರಾಖಂಡ, ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶ ಮತ್ತು ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳ.

ಕೆಲವು ರಾಜ್ಯಗಳ ಲಿಂಗ ಅನುಪಾತವು ಕಳವಳಕಾರಿ ವಿಷಯವಾಗಿದ್ದರೂ, ಭಾರತದ ಒಟ್ಟಾರೆ ಸರಾಸರಿ ಲಿಂಗ ಅನುಪಾತವು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ಸುಧಾರಿಸಿದೆ ಎಂದು NFHS ಗಳ ದತ್ತಾಂಶವು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

2015-16ರ ನಡುವೆ ನಡೆಸಿದ NFHS ನ ನಾಲ್ಕನೇ ಸುತ್ತಿನ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ನೋಂದಾಯಿಸಲಾದ ಲಿಂಗ ಅನುಪಾತವು 991 ಆಗಿದ್ದರೆ, 2020-21 ರಿಂದ ನಡೆಸಿದ ಐದನೇ ಸುತ್ತಿನ ಸಮೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಅದು 1,020 ಕ್ಕೆ ಏರಿದೆ.

ಹೀಗಾಗಿ, ಇತ್ತೀಚಿನ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ, ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳ ಜನನದ ಸಂಖ್ಯೆಯು ಪುರುಷರ ಜನನಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ.

ಲೇಖನ: ಬಂಜೋತ್ ಕೌರ್, Over Half of Registered Deaths in 2022 Got No Medical Attention; Unregistered Deaths Not Even Counted