ಭಾರತದ ಹೊಸ ಸಂಸತ್ ಭವನಕ್ಕೆ ಯಾರ ಹೆಸರು ಸೂಕ್ತ?

ಹೊಸ ಸಂಸತ್ ಭವನದ ನಿರ್ಮಾಣ ಕಾಮಗಾರಿ ಭರದಿಂದ ಸಾಗುತ್ತಿದೆ. ಅಂದಾಜು 3,000 ಕೋಟಿ ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿ ಇದರ ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೆ ಖರ್ಚು ತಗುಲಲಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತಿದೆ. 2020 ರಲ್ಲಿ ಈ ಕಟ್ಟಡಕ್ಕೆ ಶಂಕುಸ್ಥಾಪನೆ ನೆರವೇರಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಈ ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೆ ಅಂದಾಜು ಶೇ 50 ರಷ್ಟು ಕೆಲಸ ಪೂರ್ಣಗೊಂಡ ಬಗ್ಗೆ ಮಾಹಿತಿ ಸಿಕ್ಕಿದೆ. ನಿರ್ಮಾಣ ಹೊಸ ಕಟ್ಟಡವು ಲೋಕಸಭೆಯ ಚೇಂಬರ್​ನಲ್ಲಿ 888 ಸದಸ್ಯರಿಗೆ ಆಸನ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಹೊಂದಿರಲಿದೆ. ಮತ್ತು ಜಂಟಿ ಅಧಿವೇಶನ ಸಂದರ್ಭ ಅದನ್ನು 1,224 ಸದಸ್ಯರವರೆಗೂ ವಿಸ್ತರಣೆ ಮಾಡಬಹುದಾಗಿದೆ. ರಾಜ್ಯಸಭೆಯ ಚೇಂಬರ್ 384 ಸದಸ್ಯರಿಗೆ ಆಸನ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಹೊಂದಿರಲಿದೆ. ಸಂಸತ್​ನ ಪ್ರತಿ ಸದಸ್ಯರಿಗೆ 40 ಚದರ ಮೀಟರ್​​ನ ಕಚೇರಿ ಸ್ಥಳ ಇರಲಿದೆ. ಇದು 2024ರ ವೇಳೆಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣಗೊಳ್ಳಲಿದೆ. ಹೊಸ ಸಂಸತ್ ಭವನವು ಭಾರತ ದೇಶದ ವಾಸ್ತುಶಿಲ್ಪ, ಕಲೆಯನ್ನು ದೇಶದ ವಿವಿಧ ಭಾಗಗಳಿಂದ ಹೊಂದಿರಲಿದೆ.

ಹೀಗಿರುವಾಗ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಹೆಚ್ಚು ಚರ್ಚೆಗೆ ಬರುತ್ತಿರುವ ವಿಚಾರ ಎಂದರೆ ಹೊಸ ಸಂಸತ್ ಭವನದ ನಾಮಕರಣದ ಬಗ್ಗೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ, ಸಂಸತ್ತಿನ ಕಟ್ಟಡವು ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಅಥವಾ ಒಂದು ಸಿದ್ಧಾಂತದ ಹೆಸರಿಗೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿರಬಾರದು. ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಅಥವಾ ಸಿದ್ಧಾಂತ ಎಷ್ಟೇ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾ/ನಾಗಿದ್ದರೂ, ಸಂಸತ್ತು ಇಡೀ ರಾಷ್ಟ್ರವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುವುದರಿಂದ ಅದು “ಭಾರತೀಯ ಸಂಸತ್ತು” ಆಗಿರಬೇಕು ಎಂಬುದು ಒಂದು ಲೆಕ್ಕಾಚಾರದ ನಿಲುವು. ಆದರೆ ಈಗಾಗಲೇ ಬಹುತೇಕರು ಸಂಸತ್ ಭವನಕ್ಕೆ ಇಡಬೇಕಾದ ಹೆಸರಿನ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಹೆಚ್ಚು ಒಲವು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ.

ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ ಗಮನಾರ್ಹ ಮತ್ತು ಸಾಧಕ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಕಾಲಾನಂತರ ಕೆಲವೊಂದು ವಸ್ತುಗಳಿಗೆ, ಸ್ಥಳಗಳಿಗೆ, ಕಟ್ಟಡ, ರಸ್ತೆಗಳಿಗೆ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಹೆಸರು ಇಡುವುದು ಭಾರತೀಯರಿಗೆ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕವಾಗಿ ಅಭ್ಯಾಸದಂತಿದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ತಾರ್ಕಿಕವಾಗಿ, ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಸಂಸದೀಯ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದ ಯಾವುದೇ ಮಹಾನ್ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಹೆಸರನ್ನು ಹೊಸ ಸಂಸತ್ತಿನ ಕಟ್ಟಡಕ್ಕೆ ಏಕೆ ಹೆಸರಿಸಬಾರದು ಎಂಬುದು ಇನ್ನೊಂದು ರೀತಿಯ ತರ್ಕ.

ಇರಲಿ. ಹೊಸ ಸಂಸತ್ ಭವನ ಸೆಂಟ್ರಲ್ ವಿಸ್ತಾ ಒಂದು ಕಡೆ ಅದರ ವಿನ್ಯಾಸ, ನಿರ್ಮಾಣಕ್ಕೆ ತಗುಲುವ ವೆಚ್ಚ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿನ ಸುಸಜ್ಜಿತ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಬಗ್ಗೆ ಗಮನ ಸೆಳೆದರೆ, ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ಅದಕ್ಕೆ ಯಾವ ಮಹನೀಯರ ಹೆಸರು ಇಡಬೇಕು ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಬಿಸಿಬಿಸಿ ಚರ್ಚೆ ಶುರುವಾಗಿದೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಮುಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಹೆಸರು ಭಾರತದ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ಭದ್ರ ಅಡಿಪಾಯ ಹಾಕಿಕೊಟ್ಟ, ಜಗತ್ತಿಗೇ ಮಾದರಿ ಎನ್ನಿಸುವ ಸಂವಿಧಾನ ಕೊಟ್ಟ ಸಂವಿಧಾನ ಶಿಲ್ಪಿ ಡಾ.ಬಿ.ಆರ್.ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಹೆಸರು.

ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 14 ರಂದು ತೆಲಂಗಾಣ ವಿಧಾನಸಭೆಯು ಹೊಸ ಸಂಸತ್ ಭವನಕ್ಕೆ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಹೆಸರಿಡಲು ಕೇಂದ್ರವನ್ನು ಒತ್ತಾಯಿಸುವ ನಿರ್ಣಯವನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸಿತು. ವಿಶೇಷ ಎಂದರೆ ನಿರ್ಣಯದ ಕುರಿತ ಚರ್ಚೆಯ ವೇಳೆ ಭಾರತೀಯ ಜನತಾ ಪಕ್ಷದ ಯಾವ ಸದಸ್ಯರೂ ಸದನದಲ್ಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅದರ ಮಾರನೇ ದಿನವೂ ದೆಹಲಿಯ ನೂತನ ಸಂಸತ್ ಭವನಕ್ಕೆ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಸಂಸತ್ತು ಎಂದು ಹೆಸರಿಸುವಂತೆ ಪ್ರಧಾನಿ ನರೇಂದ್ರ ಮೋದಿ ಅವರಿಗೆ ಪತ್ರ ಬರೆದು ಮನವಿ ಮಾಡುವುದಾಗಿ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಕೆ ಚಂದ್ರಶೇಖರ್ ರಾವ್ ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಇಲ್ಲಿ ಏಳುವ ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರಶ್ನೆ ಎಂದರೆ ದೀರ್ಘಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರಕ್ಕಾಗಿ ಕಾನೂನುಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸುವ ಸಂಸತ್ತಿಗೆ ಒಬ್ಬ ನಾಯಕನ ಹೆಸರಿಡುವುದು ಸೂಕ್ತವೇ? ಅವರ ನಿಲುವು ಮತ್ತು ಸ್ವೀಕಾರಾರ್ಹತೆ ಏನೇ ಇದ್ದರೂ, ಭಾರತದ ಸಂಸದೀಯ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವದ ಎಲ್ಲಾ ಸಂಸ್ಥಾಪಕರು ಮತ್ತು ನಾಯಕರಿಗಿಂತ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅಂತಹ ಪೀಠಕ್ಕೆ ಅರ್ಹರೇ? ಎನ್ನುವುದು. ಅಂದಹಾಗೆ ಸ್ವತಃ ಡಾ.ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಯಾವತ್ತೂ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಸೂಚಿತವಾಗಿ ಒಂದು ವಸ್ತು ಗುರುತಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಾರದು ಎಂಬ ನಿಲುವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು ಎಂಬುದು ಗಮನಾರ್ಹ.

ಎರಡನೆಯ ಪ್ರಶ್ನೆ ಎಂದರೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ಸಂಸದೀಯ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವವನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಡುವಲ್ಲಿ, ಅದನ್ನು ಅನುಷ್ಠಾನಗೊಳಿಸುವಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸಿದ ಮೂರು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ತುಲನಾತ್ಮಕ ಮೌಲ್ಯಮಾಪನದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಮೂರು ಹೆಸರುಗಳು ಡಾ.ಬಿ.ಆರ್ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್, ಜವಾಹರಲಾಲ್ ನೆಹರು ಮತ್ತು ವಲ್ಲಭಭಾಯಿ ಪಟೇಲ್. ಇಲ್ಲಿ ಉದ್ಭವಿಸುವ ಇನ್ನೊಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ಎಂದರೆ ಅದು ಮಹಾತ್ಮಾ ಗಾಂಧಿಯವರ ಹೆಸರು. ಗಾಂಧೀಜಿ ಯಾವತ್ತೂ ಸಂವಿಧಾನ ರಚನೆಯೊಂದಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದವರಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ದೇಶದ ಸಂವಿಧಾನವನ್ನು ರಚಿಸಿದ ಸಂವಿಧಾನ ಸಭೆಯ ಹೊರಗೆ ಉಳಿಯಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ ಕಾರಣ ಭಾರತವು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ಗಾಂಧಿಯವರ ಪಾತ್ರವು ಕೊನೆಗೊಂಡಿತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ ಸಂಸತ್ ಭವನಕ್ಕೆ ಮಹಾತ್ಮಾ ಗಾಂಧೀಜಿಯವರ ಹೆಸರು ಅಷ್ಟು ಸೂಕ್ತ ಅಲ್ಲ ಎಂದೇ ಪರಿಗಣಿಸಬಹುದು.

ಹಾಗೆಯೇ ಮೇಲೆ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾದ ಮೂರು ಪ್ರಮುಖ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತುತ ಆಡಳಿತವು ನೆಹರು ಅವರ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಮತ್ತು ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕ ಪಾತ್ರಗಳಾಗಿ ಕ್ರಮವಾಗಿ ಒಬ್ಬ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರ ಮತ್ತು ಭಾರತದ ಮೊದಲ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಯಾಗಿ ಪ್ರತಿಕೂಲವಾದ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಆಡಳಿತದ ವೈಖರಿಯಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಮಟ್ಟದ ವೈರುಧ್ಯ ಇದ್ದರೂ ಭಾರತವನ್ನು ಹಲವಾರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಆಳಿದ ನೆಹರೂ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮೋದಿ ನರೇಂದ್ರ ಮೋದಿ ನೇರ ಮುಖಾಮುಖಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ. ಆಗ ಸರ್ಕಾರವು ಸಕಾರಾತ್ಮಕವಾಗಿ ನೋಡಬಹುದಾದ ಇಬ್ಬರು ನಾಯಕರೆಂದರೆ ಅದು ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಮತ್ತು ಪಟೇಲ್. ಕಳೆದ ಎಂಟು ವರ್ಷಗಳ ಬಿಜೆಪಿ ಆಡಳಿತಾವಧಿಯಲ್ಲಿ ಡಾ.ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಮತ್ತು ವಲ್ಲಭಭಾಯಿ ಪಟೇಲ್ ಸರಿಸಮನಾಗಿ ಸಾಗುತ್ತಾ ಬಂದದ್ದನ್ನು ಗಮನಿಸಬಹುದು.

ನಿಸ್ಸಂದೇಹವಾಗಿ ಪ್ರಸ್ತುತ ಬಿಜೆಪಿ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಮತ್ತು ಪಟೇಲರಿಗೆ ಪೈಪೋಟಿಯ ಸ್ಥಾನಮಾನವಿದೆ. ಅವರ ಹೋರಾಟ, ಸಿದ್ಧಾಂತ ಮತ್ತು ಪ್ರಜಾಸತ್ತಾತ್ಮಕ ತತ್ವಗಳು ಮತ್ತು ಆದರ್ಶಗಳ ಮೇಲೆ ಅವರ ಪಾತ್ರದ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಮೌಲ್ಯಮಾಪನ ಮಾಡುವುದರಿಂದ, ಹೊಸ ಸಂಸತ್ ಕಟ್ಟಡಕ್ಕೆ ಯಾರ ಹೆಸರಿಸಲು ಇಬ್ಬರೂ ಗಂಭೀರ ಸ್ಪರ್ಧಿಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಆದರೆ, ತಾತ್ವಿಕ ಮತ್ತು ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಕಾರಣಗಳಿಗಾಗಿ ಪಟೇಲರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರ ಹೆಸರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ಆದ್ಯತೆ ಲಭಿಸುತ್ತದೆ.

ಸರ್ದಾರ್ ವಲ್ಲಭಭಾಯಿ ಪಟೇಲರು ಮೂಲತಃ ಭಾರತದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಶೂದ್ರ ಕೃಷಿಕ ಸಮುದಾಯದಿಂದ ಬಂದವರು. ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಹೋರಾಟಗಾರ, ನಾಯಕ ಮತ್ತು ದೂರದೃಷ್ಟಿಯ ಆಡಳಿತಗಾರರಾಗಿ ಬೆಳೆದರು. ವಕೀಲರೂ ಆಗಿದ್ದ ಪಟೇಲರು ಅವರು ಸಂಕಲ್ಪ ಮತ್ತು ಬಲವಾದ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯಿಂದ ದೇಶವನ್ನು ಏಕೀಕರಿಸಲು ಶ್ರಮಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಭಾರತದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ನಂತರವೂ ಭಾರತೀಯ ಒಕ್ಕೂಟ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೊಳಗೆ ಸೇರ್ಪಡೆಗೊಳ್ಳಲು ಹಲವಾರು ರಾಜಪ್ರಭುತ್ವ ಆಡಳಿತಗಾರರನ್ನು ಮನವೊಲಿಸಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಅವರು ಕಾನೂನು ತತ್ವಜ್ಞಾನಿ, ಇತಿಹಾಸಕಾರ ಅಥವಾ ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರಾಗಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಗಮನಾರ್ಹ.

ಅರ್ಹತೆ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ಡಾ.ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸುವುದಾದರೆ ಅಸ್ಪೃಶ್ಯ ಮತ್ತು ತುಳಿತಕ್ಕೊಳಗಾದ ಸಮುದಾಯದಿಂದ ಬಂದ ಅವರು ತಮ್ಮದೇ ಆದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೋರಾಟಗಾರರಾಗಿ, ನಾಯಕರಾಗಿ ಮತ್ತು ಆಡಳಿತಗಾರರಾಗಿ ರೂಪುಗೊಂಡಿದ್ದರು. ಮೇಲಾಗಿ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರು ಆಳವಾದ ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಯಾಗಿದ್ದರು. ಅವರಲ್ಲಿ ಇತಿಹಾಸ, ಸಮಾಜಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ಮತ್ತು ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರದಂತಹ ಹಲವಾರು ವಿಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ಆಳವಾದ ಅಧ್ಯಯನವಿತ್ತು. ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಒಂದು ಪ್ರಜಾಸತ್ತಾತ್ಮಕ, ಸಾಂವಿಧಾನಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ರೂಪುಗೊಳಿಸಲು ಬೇಕಾದಂತಹ ಅಗಾಧವಾದ ಪಾಂಡಿತ್ಯವಿತ್ತು.

ಭಾರತ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಅವರು ಯುರೋ-ಅಮೆರಿಕನ್ ಇತಿಹಾಸ, ಅಲ್ಲಿನ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ ಮತ್ತು ಕಾನೂನು ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳ ಮೇಲೆ ವಿಶೇಷ ಅಧ್ಯಯನ ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಆ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಸಂವಿಧಾನದ ಕರಡು ರಚನೆಯನ್ನು ಮುನ್ನಡೆಸುವಾಗ ಮತ್ತು ಸಂವಿಧಾನ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಅನುಚ್ಛೇದಗಳನ್ನು ಅಂಗೀಕರಿಸುವಾಗ, ಅವರ ಉಪಕ್ರಮಗಳು ಮತ್ತು ಮಧ್ಯಸ್ಥಿಕೆಗಳು ಉಳಿದವರ ಪಾಂಡಿತ್ಯವನ್ನು ಮೀರಿಸಿದ್ದವು. ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರ ಬೌದ್ಧಿಕ ಶಕ್ತಿಯು ಸಂವಿಧಾನ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ನೇಹಿತ ಮತ್ತು ಶತ್ರು ಇಬ್ಬರನ್ನೂ ಸಮಾನ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಮನವರಿಕೆ ಮಾಡಿಕೊಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಹೊಂದಿತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವ ಅವರ ಬದ್ಧತೆಗೆ ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಸಹ ಸಾಟಿಯಾಗಲಾರರು.

ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಮೂಹಿಕ ಚಳುವಳಿಗಳವರೆಗೆ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರ ಬರಹಗಳು ಮತ್ತು ಸಂವಿಧಾನ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಹೊರಗಿನ ಭಾಷಣಗಳು ಭಾರತ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿನ ನಂತರ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಭಾರತೀಯ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವವನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಅಸ್ತ್ರಗಳಾದವು. ಆ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಭಾರತೀಯ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಮತ್ತು ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಬಹುತೇಕ ಸಮಾನಾರ್ಥಕವಾಗಿ ಇಂದಿಗೂ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿದೆ.

ಹಾಗೆಯೇ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರು ಮೂರು ಪ್ರಮುಖ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಸಂವಿಧಾನದ ಆಶಯವಾಗಿ ಪುನರಾವರ್ತಿಸಿದರು. ಅವು ಭಾರತೀಯ ಇತಿಹಾಸದ ಆಧಾರದಲ್ಲಿ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ, ಸಮಾನತೆ ಮತ್ತು ಭ್ರಾತೃತ್ವ. ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆಯು ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಬೇರೂರಿದೆ. ಅವರು ಐತಿಹಾಸಿಕವಾಗಿ ತುಳಿತಕ್ಕೊಳಗಾದವರ ಕಾಳಜಿಯನ್ನು ಸಂವಿಧಾನದ ಚೌಕಟ್ಟಿನೊಳಗೆ ತರಲು ಅವಿರತವಾಗಿ ಶ್ರಮಿಸಿದರು. ಭಾರತೀಯ ಮೂಲನಿವಾಸಿ ತತ್ವ ಮತ್ತು ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳಾದ ಬುದ್ಧನ ದೃಷ್ಟಾಂತಗಳು, ಮೌರ್ಯ ಚಕ್ರವರ್ತಿ ಅಶೋಕನ ಆಡಳಿತ ತತ್ವಗಳು ಅವರ ಚಿಹ್ನೆಗಳು ಆಧುನಿಕ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅವರ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಪ್ರಸ್ತುತವಾಗಿವೆ.

ಇಂದಿಗೂ ಮತ್ತು ಮುಂದಿಗೂ ಆದುನಿಕ ಭಾರತವನ್ನು ಕಟ್ಟಲು ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಸದಾ ಪ್ರಸ್ತುತ ಎನ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ. ಭಾರತ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಪ್ರಪಂಚದ ಅತ್ಯಂತ ಮೇಧಾವಿ ತತ್ವಜ್ಞಾನಿಗಳಲ್ಲಿ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಅಗ್ರಪಂಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಬಲ್ಲ ನಾಯಕರೆನಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಹೊಸ ಸಂಸತ್ ಭವನಕ್ಕೆ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಹೆಸರಿಟ್ಟರೆ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಗಂಭೀರ ನಾಗರಿಕತೆಯ ಪರಿವರ್ತನೆಯಾಗುತ್ತಿರುವುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ. ಭಾರತದ ಸಂಪೂರ್ಣ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ವಸಾಹತೀಕರಣಕ್ಕೆ ಅಂಬೇಡ್ಕರ್ ಹೆಸರು ಹೊಸ ಮಾನದಂಡವನ್ನು ಹೊಂದಿಸುವುದು ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಎರಡು ಮಾತಿಲ್ಲ.

(Scroll.in ವರದಿ ಪ್ರೇರಿತ)