ಇದು ಮನುಷ್ಯರು ನಾಶವಾಗಿ ಉನ್ಮಾದ, ದ್ವೇಷವಷ್ಟೇ ಉಳಿದಿರುವ ಕಾಲ

ಮೊದಲು ಅವರು ಯೆಹೂದಿಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಬಂದರು. ನಾನು ಮಾತನಾಡಲಿಲ್ಲ. ನಂತರ ಅವರು…” ಎಂಬುದು ಮನುಷ್ಯರು ವಿಭಜನೆಗೊಂಡಿರುವ ರೀತಿ ಮತ್ತು ಅವರ ಅಸಹಾಯಕತೆಯನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುವ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಕವಿತೆದೆ. ಈಗ, ಉತ್ತರ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಒಂದು ವರ್ಗದ ಜನರು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಯನ್ನು ನಾವು ನೋಡಿದಾಗ, ಇದು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೆನಪಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ.

ಅಲ್ಲಿ ಜನರನ್ನು ಧರ್ಮದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಬೇರ್ಪಡಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಅವರು ಮಕ್ಕಳೋ ಅಥವಾ ವೃದ್ಧರೋ ಎಂಬುದನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸದೆ ಕಿರುಕುಳ ನೀಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಅವರನ್ನು ನಿರಾಶ್ರಿತರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಅವರಿಗೆ ಸೇರಿದ ವ್ಯವಹಾರಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಈ ದೇಶ ನಿಮ್ಮದಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾ ಅವರನ್ನು ಉಟ್ಟ ಬಟ್ಟೆಯಲ್ಲೇ ಓಡಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಗೂಡಿಲ್ಲದೆ, ಆಶ್ರಯವಿಲ್ಲದೆ, ನೆರಳಿಲ್ಲದೆ, ಈ ಜನರು ಮೌನವಾಗಿ ರೋಧಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಅಸ್ಸಾಂ..

ಮೇ 25 ರಂದು, ಅಸ್ಸಾಂನ ಬಾರ್ಪೆಟ್ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಹಾಜೀರಾ ಖಾತುನ್ (60) ಮತ್ತು ಶೋನಾ ಭಾನು (58) ಅವರನ್ನು ಪೊಲೀಸ್ ವರಿಷ್ಠಾಧಿಕಾರಿ ಕಚೇರಿಗೆ ಕರೆಸಲಾಯಿತು. ಹಲವಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಅವರ ವಿರುದ್ಧ ದಾಖಲಾಗಿದ್ದ ‘ವಿದೇಶಿ ಪ್ರಕರಣಗಳನ್ನು’ ವಜಾಗೊಳಿಸಲು ಕರೆದೊಯ್ಯಲಾಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಪೊಲೀಸರು ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿಸಿದರು.

ಆ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ, ಇಬ್ಬರು ಮಹಿಳೆಯರ ಮುಖಗಳು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಬೆಳಗಿದವು. ಅವರ ಹೋರಾಟದಿಂದ ಅವರು ಸಂತೋಷಪಟ್ಟರು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಮಾಡಿದ ಪ್ರಯತ್ನ ಫಲ ನೀಡಿತ್ತು. ಆ ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ, ಅವರು ಒಂದು ಮಾತನ್ನೂ ಹೇಳದೆ ಪೊಲೀಸರನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದರು.

ಅಲ್ಲಿಗೆ ತಲುಪಿದ ನಂತರ, ಅವರನ್ನು ಕೆಲವು ಗಂಟೆಗಳ ಕಾಲ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಸಲಾಯಿತು. ಆಹಾರ ಅಥವಾ ನೀರು ನೀಡದೆ ಸಂಜೆಯವರೆಗೆ ಅಲ್ಲಿಯೇ ಇರಿಸಲಾಯಿತು. ನಂತರ.. ಏಕೆ? ಏನು? ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳಲು ಯಾವುದೇ ಅವಕಾಶವಿಲ್ಲದೆ, ಅವರನ್ನು ಬಲವಂತವಾಗಿ ಪೊಲೀಸ್ ಜೀಪಿನಲ್ಲಿ ಹಾಕಲಾಯಿತು. ಅವರನ್ನು ಗೋಲ್‌ಪಾರ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಮಾಟಿಯಾ ಟ್ರಾನ್ಸಿಟ್ ಕ್ಯಾಂಪ್‌ಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯಲಾಯಿತು. ‘ಅಕ್ರಮ ವಿದೇಶಿಯರು’ ಎಂದು ಬಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟವರಿಗೆ ಈ ಶಿಬಿರವು ದೇಶದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಬಂಧನ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿದೆ.

ಮೇ 2025ರಲ್ಲಿ, ಅಸ್ಸಾಂನಾದ್ಯಂತ ಇಂತಹ ಕ್ರಮಗಳು ಹೆಚ್ಚಾದವು. ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ, ಅಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕವಾದ ದಮನ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಈ ಇಡೀ ಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಗಡೀಪಾರು ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟವರೆಲ್ಲರೂ ಪೂರ್ವ ಬಂಗಾಳ ಮೂಲದ ವೃದ್ಧ ಮುಸ್ಲಿಮರು.

ಈ ವೃದ್ಧ ಮಹಿಳೆಯರನ್ನು ಬಂಧನ ಕೇಂದ್ರದಿಂದ ಓಡಿಸಲಾಯಿತು. ಮೇ 27ರ ಮುಂಜಾನೆ, ಸಿಆರ್‌ಪಿಎಫ್ ಜವಾನರು ಅವರನ್ನು ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ಗಡಿ ಗ್ರಾಮವಾದ ಕುರಿಗ್ರಾಮ್ ಕಡೆಗೆ ಕಾಡಿನ ಮೂಲಕ ಪ್ರಯಾಣಿಸುವಂತೆ ಬೆದರಿಕೆ ಹಾಕಿದರು. ಮಹಿಳೆಯರು ಕಾಡಿನ ಮೂಲಕ ಹೇಗೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸಬಹುದು?

ತಾನು ಎದುರಿಸಿದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹಾಜೀರಾ ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. “ನಮ್ಮನ್ನು ಪ್ರಾಣಿಳಗನ್ನು ಬಿಟ್ಟಂತೆ ಬಿಡಲಾಯಿತು. ಆಹಾರವಿರಲಿಲ್ಲ, ನೀರಿರಲಿಲ್ಲ. ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಸ್ಥಳವಿಲ್ಲ. ಮೊಣಕಾಲು ಆಳದ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಸುಡುವ ಬಿಸಿಲಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದೆವು. ಗಡಿ ತಲುಪಿದಾಗ, ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ, ಸೊಳ್ಳೆಗಳಿಂದ ಕಚ್ಚಲ್ಪಟ್ಟು, ಸಾಯಲು ಕಾಯುತ್ತಿರುವ ಜೀವಿಗಳಂತೆ ಆಗಿದ್ದೆವು” ಎಂದು ಅವರು ನೋವಿನಿಂದ ಹೇಳಿದರು.

ಅವರ ಬಳಿ ಎಲ್ಲಾ ಭಾರತೀಯ ಗುರುತಿನ ದಾಖಲೆಗಳಿದ್ದವು. ಆದರೂ ಅವರ ಈ ದೇಶದ ನಾಗರಿಕರೆನ್ನುವುದನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಲಾಯಿತು. ಧರ್ಮದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ, ಅವರು ಮತ್ತು ಅವರ ಪೀಳಿಗೆಯನ್ನು ಅವರ ಸ್ವಂತ ದೇಶದಲ್ಲಿ ವಿದೇಶಿಯರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲಾಯಿತು.

2023 ರ ಹೊತ್ತಿಗೆ, ‘ವಿದೇಶಿಯರ ನ್ಯಾಯಮಂಡಳಿ’ ಕಾಯ್ದೆಯಡಿಯಲ್ಲಿ, ಅಸ್ಸಾಂನಲ್ಲಿರುವ 150,000 ಮುಸ್ಲಿಮರನ್ನು ‘ವಿದೇಶಿಯರು’ ಎಂದು ಹಣೆಪಟ್ಟಿ ಕಟ್ಟಲಾಯಿತು. ಹಾಜೀರಾ ಮತ್ತು ಶಾನು ಮೂರು ವರ್ಷಗಳನ್ನು ಬಂಧನ ಶಿಬಿರಗಳಲ್ಲಿ ಕಳೆದರು. ಅವರ ಬಿಡುಗಡೆಯ ನಂತರ, ಅವರು ಪದೇಪದೇ ಪೊಲೀಸ್ ಠಾಣೆಗೆ ಅಲೆದಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಅವರನ್ನು ದೇಶದಿಂದ ಹೊರಹಾಕಲಾಯಿತು.

ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ..

ತಿಂಗಳುಗಳಿಂದ, ಅಲ್ಲಿನ ಕಸಾಯಿಖಾನೆ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು ಪ್ರತಿಭಟನೆ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಒಂದೇ ಬಾರಿಗೆ ತಮ್ಮ ವ್ಯವಹಾರಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚುವ ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ದಶಕಗಳಿಂದ ‘ಗೋ ರಕ್ಷಕರ’ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತ ಕೋಮುವಾದಿ ಗುಂಪು ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ದಾಳಿಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಭಟಿಸಿ ಅವರು ಈ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ತೀವ್ರವಾದ ಹತಾಶೆಯಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ ತಿರಸ್ಕಾರ. ಈ ನಿರ್ಧಾರವು ನೇರವಾಗಿ ಅವರ ಹೊಟ್ಟೆಪಾಡಿನ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ಅವರು ಈ ವ್ಯವಹಾರವನ್ನು ಮಾಡಲು ಸಿದ್ಧರಿಲ್ಲ.

ಖುರೇಷಿ ಎಂಬ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿರುವ ಮುಸ್ಲಿಂ ಸಮುದಾಯವು ತಲೆಮಾರುಗಳಿಂದ ಈ ಕಸಾಯಿಖಾನೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಿದೆ. ಕಳೆದ ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಂದ, ಈ ಸಮುದಾಯದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಮೇಲೂ ದಾಳಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಅವರು ಈ ವೃತ್ತಿಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಲು ಅಭಿಯಾನ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನಾಗ್ಪುರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರಂಭವಾದ ಈ ಅಭಿಯಾನವು ಕ್ರಮೇಣ ರಾಜ್ಯಾದ್ಯಂತ ಹರಡಿದೆ.

ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಗುಂಪು ದಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಕ್ರೂರವಾಗಿ ಚಿತ್ರಹಿಂಸೆಗೊಳಗಾದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬರು, “ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತ ಧರ್ಮದ ಜನರು ಒಂದು ಯೋಜನೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಮಾಂಸ ಮಾರಾಟಗಾರರ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ” ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.

ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶ..

ಧಾರ್ಮಿಕ ಗುರು ಯೋಗಿ ಆದಿತ್ಯನಾಥ್ ಆಳ್ವಿಕೆ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಉತ್ತರ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ದಾಳಿಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ. ಈಗ ಅವುಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಆಕ್ರಮಣಕಾರಿಯಾಗಿ ಜಾರಿಗೆ ತರಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ‘ಲವ್ ಜಿಹಾದ್’ ಮತ್ತು ‘ಘರ್ ವಾಪಸಿ’ ನಂತಹ ಕ್ರಮಗಳ ಜೊತೆಗೆ, ಮಾಂಸ ಮಾರಾಟದ ಮೇಲೂ ನಿಷೇಧ ಹೇರಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಗಾಜಿಯಾಬಾದ್ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿರುವ ಕೆಎಫ್‌ಸಿ ಫಾಸ್ಟ್ ಫುಡ್ ಕೇಂದ್ರದ ಮೇಲೆ ಗುಂಪೊಂದು ದಾಳಿ ನಡೆಸಿತು.

ಪವಿತ್ರ ಮಾಸದಲ್ಲಿ ಮಾಂಸ ಮಾರಾಟ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಅವರು ಆರೋಪಿಸಿದರು. ರಾಷ್ಟ್ರ ರಾಜಧಾನಿ ದೆಹಲಿಯ ಹಲವಾರು ರೆಸ್ಟೋರೆಂಟ್‌ಗಳ ಗೋಡೆಗಳ ಮೇಲೆ ವಿಶ್ವ ಹಿಂದೂ ಪರಿಷತ್ ಘೋಷಣೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸ್ಟಿಕ್ಕರ್‌ಗಳನ್ನು ಅಂಟಿಸಲಾಗಿದೆ. ಕಾಶಿ ಮತ್ತು ಹರಿದ್ವಾರದಲ್ಲಿ ಯಾತ್ರೆಗಳ ಸಮಯದಲ್ಲಿ, ಅಂಗಡಿಯವರು ತಮ್ಮ ಸ್ಟಾಲ್‌ಗಳ ಮೇಲೆ ತಮ್ಮ ಹೆಸರನ್ನು ಮುದ್ರಿಸಬೇಕು ಇದರಿಂದ ಅವರು ಹಿಂದೂಗಳೇ? ಮುಸ್ಲಿಮರೇ? ಅವರು ಬಡಿಸುವ ಆಹಾರ ಖಾದ್ಯವೇ? ಅಲ್ಲವೇ? ಸರ್ಕಾರವೇ ಅದನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಆದೇಶಗಳನ್ನು ಹೊರಡಿಸಿದೆ.

ವಿವಿಧ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿರುವ ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ದಾಳಿಗಳು ತೀವ್ರಗೊಂಡಿವೆ. ಉತ್ತರದಲ್ಲಿ, ಈ ಪ್ರವೃತ್ತಿ ದೇಶಾದ್ಯಂತ ಚಾಪೆಯ ಕೆಳಗೆ ನೀರಿನಂತೆ ಹರಡುತ್ತಿದೆ. ನಾವು ಮೌನವಾಗಿದ್ದರೆ ಮತ್ತು ಸಾಮರಸ್ಯದ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಈ ಉನ್ಮಾದದ ಪ್ರವೃತ್ತಿಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿದರೆ, ಮಾಡಬೇಕಾದ ಹಾನಿಯಾಗುತ್ತದೆ. ನಾವು ಮೌನವಾಗಿದ್ದರೆ ಮತ್ತು ಹೇಳಿದರೆ ಆ ಗುಂಪು ನಮ್ಮನ್ನು ತಲುಪಿಲ್ಲ ಎಂದು ತಿಳಿದರೆ, ಕೊನೆಗೆ ಮನುಷ್ಯ ತಾನಾಗಿಯೇ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತಾನೆ. ಮನುಷ್ಯನ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಹುಚ್ಚುತನ ವಿರೂಪತೆ ಮಾತ್ರ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ.