ಇರಾನ್ ವಿರುದ್ಧ ಅಮೆರಿಕಾ-ಇಸ್ರೇಲ್ ಯುದ್ಧ: ಯುದ್ಧ ಗೆದ್ದರೂ ಕಾರ್ಯತಂತ್ರ ಸೋಲಬಹುದು!

ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕತೆಯ ಬದಲು ಬಾಂಬ್‌ಗಳನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ, ಡೊನಾಲ್ಡ್ ಟ್ರಂಪ್ ಇಸ್ರೇಲ್‌ಗೆ ಅಲ್ಪಾವಧಿಯ ಗೆಲುವನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಪರಮಾಣು ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ದಶಕಗಳಿಂದ ಜಾಗತಿಕವಾಗಿ ಕಾಯ್ದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದ ಸಂಯಮಕ್ಕೆ ಬೆಂಕಿ ಹಚ್ಚಿದ್ದಾರೆ - ಇದು ಮಧ್ಯಪ್ರಾಚ್ಯ ಮತ್ತು ಜಗತ್ತನ್ನು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಕಾಡಬಹುದಾದ ಅಜಾಗರೂಕ ಕೃತ್ಯ - ಲೇಖಕ: ಮನೋಜ್‌ ಜೋಶಿ

“ನಾನು ಅದನ್ನು ಮಾಡಲೂ ಬಹುದು, ಮಾಡದಿರಲೂ ಬಹುದು.. ನಾನು ಏನು ಮಾಡಲಿದ್ದೇನೆಂದು ಎಂಬುದು ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ,” ಎಂದು ಡೊನಾಲ್ಡ್ ಟ್ರಂಪ್ ಬುಧವಾರ ಇರಾನ್ ಮೇಲಿನ ಇಸ್ರೇಲಿ ದಾಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ವಿಚಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿದ್ದರು. ಮರುದಿನ ಶ್ವೇತಭವನದ ಅಧಿಕೃತ ವಕ್ತಾರರು ಅಮೆರಿಕದ ಅಧ್ಯಕ್ಷರು ಎರಡು ವಾರಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಆದರೆ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ, ದಾಳಿ ಮಾಡುವ ನಿರ್ಧಾರವು ಕೇವಲ ಮೂರು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಅಂದರೆ ಶನಿವಾರದಂದು ಮಾಡಲಾಯಿತು. ಇದಕ್ಕಿಂತ ಹಿಂದೆ ನೀಡಿದ ಆ ಎಲ್ಲಾ ಹೇಳಿಕೆಗಳು ಬಹುಶಃ ವಂಚನೆ ಯೋಜನೆಯ ಭಾಗವಾಗಿರಬಹುದು.

ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಇರಾನ್ ಜೊತೆಗಿನ ಯುದ್ಧವು ಇಸ್ರೇಲ್ ಮತ್ತು ಅಮೆರಿಕಾದ ಜಂಟಿ ಉದ್ಯಮವಾಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನಂಬಲು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾರಣಗಳಿವೆ. ಆರಂಭದಿಂದಲೂ, ಇರಾನಿನ ಕ್ಷಿಪಣಿಗಳ ದಾಳಿಯಿಂದ ಇಸ್ರೇಲ್ ಅನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ಅಮೆರಿಕದ ಕ್ಷಿಪಣಿ ವಿರೋಧಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಇರಾನ್ ಮೇಲಿನ ದಾಳಿಗಳಿಗೆ ಇಸ್ರೇಲ್‌ಗೆ ಅಮೆರಿಕದ ಗುಪ್ತಚರ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿತು. ಈಗ ಇಸ್ರೇಲಿಗಳು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ ಕೃತ್ಯವನ್ನು “ಕೊನೆಗೊಳಿಸಲು” ಅಮೆರಿಕದ ವಿಮಾನಗಳು ಇರಾನಿನ ಪರಮಾಣು ತಾಣಗಳ ಮೇಲೆ ಬಾಂಬ್ ದಾಳಿ ನಡೆಸಿವೆ.

ಸಮಸ್ಯೆಯೆಂದರೆ “ಕೆಲಸವನ್ನು ಮುಗಿಸುವುದು” ಹೆಚ್ಚಿನ ಜನರು ಊಹಿಸುವುದಕ್ಕಿಂತ ದೀರ್ಘವಾದ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿರಬಹುದು. ಅಮೆರಿಕದ ದಾಳಿಯು ಇರಾನ್ ತಾನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿರುವ ಪರಮಾಣು ಪ್ರಸರಣ ನಿಷೇಧ ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು (Nuclear Non-proliferation Treaty) ಕೈಬಿಡಲು ಮತ್ತು ಇರಾನಿನ ಪರಮಾಣು ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಮೇಲೆ ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪರಮಾಣು ಶಕ್ತಿ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಲು ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.

ಇತ್ತೀಚಿನ ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಇರಾನ್ ಕೆಲವು ಅತಿ-ಸುರಕ್ಷಿತ ತಾಣಗಳನ್ನು (ultra-secure sites) ನಿರ್ಮಿಸಿದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಪರಮಾಣು ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳನ್ನು ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದೆ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಸಂದೇಹವಿಲ್ಲ. ಆ ದೇಶವು ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಹೊಂದಿದ್ದ ಸುರಕ್ಷಿತ ಪರಮಾಣು ವಸ್ತುಗಳ ಪ್ರಮಾಣವಾದ 60% ಪುಷ್ಟೀಕರಿಸಿದ ಯುರೇನಿಯಂನ (enriched uranium) 400 ಕೆಜಿಯನ್ನು ಡಜನ್‌ಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ತಾಣಗಳಿಗೆ ಹಂಚುವುದು ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟದ ಕೆಲಸವಲ್ಲ.

ಇದನ್ನು ಎದುರಿಸಲು ಅಮೆರಿಕನ್ನರಿಗೆ ಇರುವ ದಾರಿಯೆಂದರೆ ಆಕ್ರಮಣ, ರಹಸ್ಯ ತಾಣಗಳೆಂದು ಹೇಳಲಾಗುವ ಘಟಕಗಳ ಮೇಲೆ ಬಾಂಬ್ ದಾಳಿ ನಡೆಸುವುದು.

ಇದರ ಪರಿಣಾಮ ಇನ್ನೂ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿರುತ್ತದೆ, ಇರಾನ್ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಪರಮಾಣು ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಲು ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ಇದು ಊಹಿಸಲೂ ಅಸಾಧ್ಯವಾದ ಭಯಾನಕ ಪರಿಣಾಮಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.

ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ, ಇರಾನ್ ಮತ್ತೆ ವಿಷದ ಪಾತ್ರೆಯನ್ನೇ ನುಂಗಿ ಶಾಂತಿಗಾಗಿ ಮೊಕದ್ದಮೆ ಹೂಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ಇರಾನ್ ಮೇಲಿನ ಇಸ್ರೇಲ್-ಅಮೆರಿಕನ್ ಯುದ್ಧವು ಕೊನೆಗೊಳ್ಳಬಹುದು. ಆದರೆ ಆಳವಾಗಿ ಹಾನಿ ಆಗಿಯೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಇರಾನಿಯನ್ನರು ತಮ್ಮ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡಿದ ದೇಶಗಳನ್ನು ನಂಬುವುದಿಲ್ಲ; ಹಾಗೆಯೇ, ಇಸ್ರೇಲ್ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಅಖಂಡವಾಗಿರುವ ದೇಶವನ್ನು ನಂಬುವುದಿಲ್ಲ. ಇಸ್ರೇಲ್ ಬಯಸುವ ಶಾಂತಿ ಎಂದರೆ ಇರಾನ್‌ನ ಕೈಕಾಲುಗಳನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕುವುದು. ಇರಾನಿನ ಜನರಿಗೆ ಇದು ಬೇಕೇ ಎಂಬುದು ಬೇರೆ ವಿಷಯ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಯುಎಸ್ ಮತ್ತು ಇಸ್ರೇಲಿಗಳು ಇದನ್ನು ಮಾಡಲು ಸಮರ್ಥರಾಗಿದ್ದಾರೆಯೇ ಎಂಬುದು ಕೂಡ ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಹವಾಗಿದೆ.

ಹಿಂದಿರುಗಿ ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಿದರೆ, ಇರಾನ್ ತನ್ನಲ್ಲಿರುವ ಪರಮಾಣು ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸುವ ಹಕ್ಕನ್ನು ಕೈಬಿಡುವುದಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧವಾಗಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾದ ಕ್ಷಣದಿಂದ ಇಸ್ರೇಲ್‌ ಮತ್ತು ಅಮೆರಿಕ ಜಂಟಿಯಾಗಿ ತಮ್ಮ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡವು. 2015 ರ P5+1 ರ ಜಂಟಿ ಸಮಗ್ರ ಕ್ರಿಯಾ ಯೋಜನೆ ಒಪ್ಪಂದವು (Joint Comprehensive Plan of Action agreement) ನಿಗದಿಪಡಿಸಿದ ಮಿತಿಯಂತೆ, ಇರಾನ್ 3.67% ಮಾತ್ರ ಪರಮಾಣು ಪುಷ್ಟೀಕರಣವನ್ನು ಮಾಡುವುದಕ್ಕೆ ರಾಜಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿತ್ತು. 2018 ರಲ್ಲಿ ಟ್ರಂಪ್ JCPOA ಯಿಂದ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯುವವರೆಗೂ ಇರಾನ್ ತಾನು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿದ್ದ ರಾಜಿಯನ್ನು ಪಾಲಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿತ್ತು.

ಒಂದು ಕಡೆ ಅಮೆರಿಕ ಯುದ್ಧಕ್ಕೆ ನಿರ್ಧರಿಸಿ, ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ಇರಾನಿಯನ್ನರೊಂದಿಗೆ ಮಾತುಕತೆ ಮುಂದುವರಿಸುವುದಾಗಿ ಕಟ್ಟುಕಥೆ ಕಟ್ಟಿ ನಟಿಸುತ್ತಾ ಬಂದಿದೆ. ಮೇ ತಿಂಗಳ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ, ಅಮೇರಿಕಾ ಇರಾನ್‌ನ ಹೊರಗೆ ಯುರೇನಿಯಂ ಅನ್ನು ಉತ್ಕೃಷ್ಟಗೊಳಿಸುವ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಒಕ್ಕೂಟವನ್ನು ರಚಿಸುವ ಪ್ರಸ್ತಾಪವನ್ನು ಇರಾನ್‌ನ ಮುಂದೆ ಇಟ್ಟಿತ್ತು, ಆದರೆ ಈ ಪ್ರಸ್ತಾಪವು ಇರಾನ್ ಒಪ್ಪಲಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಜೂನ್ 13 ರಂದು ಇಸ್ರೇಲಿಗಳು ಅಮೆರಿಕದ ವಿಶೇಷ ರಾಯಭಾರಿ ಸ್ಟೀವನ್ ವಿಟ್ಕಾಫ್ ಅವರೊಂದಿಗಿನ ಪರಮಾಣು ಮಾತುಕತೆಯಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯ ಸಮಾಲೋಚಕರಾಗಿದ್ದ ಅಲಿ ಶಮ್ಖಾನಿಯನ್ನು ಗುರಿ ಮಾಡಿದ್ದು ಅಮೆರಿಕದ ನಿಜವಾದ ಉದ್ದೇಶಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಇಷ್ಟು ಆದ ಮೇಲೂ, ಕಟ್ಟುಕಥೆ ಹೇಳುವುದನ್ನು ಅಮೇರಿಕಾ ಮುಂದುವರಿಸಿತು. ಇಸ್ರೇಲ್ ದಾಳಿಗಳ ನಂತರವೂ ಸ್ಟೀವನ್ ವಿಟ್ಕಾಫ್ ಇರಾನಿನ ವಿದೇಶಾಂಗ ಸಚಿವ ಅಬ್ಬಾಸ್ ಅರಗ್ಚಿಯೊಂದಿಗೆ ಹಲವಾರು ಸುತ್ತಿನ ಫೋನ್ ಸಂಭಾಷಣೆಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿದರು.

ಇಸ್ರೇಲ್ ತನ್ನ ಬಾಂಬ್ ದಾಳಿ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯನ್ನು ಕೈಬಿಟ್ಟರೆ ಮಾತುಕತೆಗೆ ಸಿದ್ಧ ಎಂದು ಇರಾನ್ ಅಮೆರಿಕಕ್ಕೆ ತಿಳಿಸಿತು.  ಶುಕ್ರವಾರ, ಫ್ರಾನ್ಸ್, ಜರ್ಮನಿ, ಯುಕೆ ಮತ್ತು ಯುರೋಪಿಯನ್ ಒಕ್ಕೂಟದ ವಿದೇಶಾಂಗ ಮಂತ್ರಿಗಳು ಜಿನೀವಾದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಇರಾನಿನ ವಿದೇಶಾಂಗ ಮಂತ್ರಿಯನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿ ಸಂಘರ್ಷ ಮತ್ತಷ್ಟು ಉಲ್ಬಣಗೊಳ್ಳದಂತೆ ತಡೆಯುವ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದರು. ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕ ಪರಿಹಾರಗಳನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಲು ಇರಾನ್ ತನ್ನ ಇಚ್ಛೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿತು, ಆದರೆ ಯುರೋಪಿಯನ್ನರು ನೀಡಿದ ಸಲಹೆಯೆಂದರೆ ಇರಾನ್ ಅಮೆರಿಕ ಹೇಳಿದಂತೆ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂಬುದು.

ಈಗ, ಇರಾನ್ ಪ್ರತೀಕಾರ ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳದಿದ್ದರೆ ಅಮೆರಿಕ ಶನಿವಾರ ನಡೆಸಿದ ಪರಮಾಣು ಸೌಲಭ್ಯಗಳ ಮೇಲಿನ ಬಾಂಬ್ ದಾಳಿಯನ್ನು ಮೀರಿ ಮುಂದುವರಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಇರಾನ್‌ಗೆ ತಿಳಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅಮೆರಿಕಾ ಹೇಳುತ್ತಿದೆ. ಇರಾನ್‌ ಸುಮ್ಮನೆ ಇದ್ದರೆ, ಅಮೆರಿಕ ಹಿಂದೆ ಸರಿಯುತ್ತದೆ. ಬೇರೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ಇರಾನ್‌ನಲ್ಲಿ “ಆಡಳಿತ ಬದಲಾವಣೆ ಮಾಡುವ ಪ್ರಯತ್ನಗಳನ್ನು ಯೋಜಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.”

ಅಮೆರಿಕದ ಈ ನಡೆಗಳು ದೀರ್ಘಾವಧಿಯ ಕಾರ್ಯತಂತ್ರದ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದು, ಇರಾನ್ ಅನ್ನು ಕಡೆವಿ ಹಾಕುವುದೇ ಇದರ ಗುರಿ. ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕವಾದ ತಂತ್ರವಾಗಿರುವ ಇದರಲ್ಲಿ ಮಿಲಿಟರಿ ಪರಿಣಾಮಗಳ ಭಯವನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕುವ ಮೂಲಕ ಎದುರಾಳಿಯನ್ನು ನಿರುತ್ಸಾಹಗೊಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಅಮೆರಿಕಾಕ್ಕೆ ಬೇಕಿರುವುದು ಮೊದಲನೆಯ ಮಹಾಯುದ್ಧದ ನಂತರ ಅದರ ಮಿತ್ರರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಜರ್ಮನಿಯ ವಿರುದ್ಧ ಏನೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಿದ್ದವೋ, ಅದನ್ನೇ ಇರಾನ್‌ಗೂ ಮಾಡುವುದು.

ಇಸ್ರೇಲ್-ಅಮೆರಿಕನ್ ಮಿಲಿಟರಿ ಕಾರ್ಯಾಚರಣೆಯ ಅಂತಿಮ ಪರಿಣಾಮವೆಂದರೆ ಆ ಎರಡೂ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಮಧ್ಯಪ್ರಾಚ್ಯ ದೇಶಗಳ ಮೇಲೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಮಿಲಿಟರಿ ನಿಯಂತ್ರಣವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು. ಇಸ್ರೇಲ್ ಹೆಚ್ಚು ಸುರಕ್ಷಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಅದು ಸುಳ್ಳು ಭದ್ರತೆ ಮತ್ತು ದುರಹಂಕಾರವನ್ನು ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಕಳೆದ ಎರಡು ವಾರಗಳಿಂದ ಈ ಘಟನೆಗಳಿಂದ ದೂರ ಉಳಿದಿರುವ ಚೀನಾ ಮತ್ತು ರಷ್ಯಾಗಳು ಈ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಅಮೆರಿಕ ತಾನು ತನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ರೂಪಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸಲು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ನೀಡುವ ಸಾಧ್ಯತೆಯಿದೆ.

ಪ್ರಪಂಚದ ಮೇಲೆ ಇದರ ಪರಿಣಾಮಗಳು ದೊಡ್ಡದಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಎರಡು ಪರಮಾಣು ಶಸ್ತ್ರಸಜ್ಜಿತ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳು ಪರಮಾಣು ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳಿಲ್ಲದ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಮೇಲೆ ಬಾಂಬ್ ದಾಳಿ ಮಾಡಿವೆ, ಅವು ಕೂಡ ದಾಳಿಗೆ ಒಳಗಾಗಿವೆ. ಭದ್ರತೆಯ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಪರಮಾಣು ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಲು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ದೇಶಗಳು ಮುಂದಾಗುತ್ತವೆ. ಇಸ್ರೇಲ್‌ನ ಆಪರೇಷನ್ ರೈಸಿಂಗ್ ಲಯನ್ ಮತ್ತು ಅಮೆರಿಕದ ಮಿಡ್‌ನೈಟ್ ಹ್ಯಾಮರ್‌ಗೂ ಮುಂಚೆಯೇ, ಟ್ರಂಪ್‌ರ ನೀತಿಗಳು ಪ್ರಸ್ತುತ ಅಮೆರಿಕದ ಪರಮಾಣು ನೀತಿಗಳ ಛತ್ರಿಯಡಿಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ಮಿತ್ರರಾಷ್ಟ್ರಗಳನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಸಿದ್ದವು – ಒಂದು ದಶಕದ ಹಿಂದೆ ಯೋಚಿಸಲಾಗದಂತ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದ್ದವು.

ನಡೆದ ಘಟನೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಪರಿಣಾಮಗಳ ವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಹೊರಬೇಕಾದವನು ಒಬ್ಬನೇ ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯ – ಅದು ಡೊನಾಲ್ಡ್ ಟ್ರಂಪ್. ಇರಾನ್ ಪರಮಾಣು ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರಬಾರದು ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವ ಸಮುದಾಯವು ಒಗ್ಗಟ್ಟಾಗಿತ್ತು ಮತ್ತು ಅದು 2015 ರ JCPOA ಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿತ್ತು. ಟ್ರಂಪ್ ಆ ದಾಖಲೆಯನ್ನು ಹರಿದುಹಾಕಿದರು, ಇರಾನ್ ಮೇಲೆ “ಗರಿಷ್ಠ ಒತ್ತಡ”ವನ್ನು ಹಾಕಿದರು, ಇರಾನ್‌ನ ಪ್ರಮುಖ ಜನರಲ್ ಖಾಸಿಮ್ ಸೊಲೈಮಾನಿಯನ್ನು ಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿದರು. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಹಲವಾರು ಪರಮಾಣು ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸಲು ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಪುಷ್ಟೀಕರಿಸಿದ ಯುರೇನಿಯಂ ( enriched uranium) ಅನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುವ ಹಂತಕ್ಕೆ ಹೋಗಲು ಇರಾನ್‌ಗೆ ಇನ್ನೂ ಒಂದು ದಶಕ ಬೇಕಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

JCPOA ಅನ್ನು ಪುನಃಸ್ಥಾಪಿಸಲು ನಡೆದ ಮಾತುಕತೆಗಳನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡಿದ ಕೀರ್ತಿಯೂ ಟ್ರಂಪ್‌ಗೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಅವರು “ಸಶಸ್ತ್ರೀಕರಣ ಬೇಡ” ಎಂಬ ರೆಡ್‌ ಲೈನ್‌ ಹಾಕಿದರು, ಆದರೆ ಇಸ್ರೇಲಿನ ಒತ್ತಡದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತುಕತೆಯನ್ನು ನಡೆಸುತ್ತಲೇ ಅರ್ಧದಾರಿಯಲ್ಲೇ ಅವರು ತಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯವನ್ನು ಅಣ್ವಸ್ತ್ರಗಳ “ಪುಷ್ಟೀಕರಣ ಬೇಡ – no enrichment” ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಬದಲಾಯಿಸಿದರು.

ಅಮೆರಿಕ-ಇರಾನ್ ಪರಮಾಣು ಒಪ್ಪಂದವನ್ನು ತಡೆಯಲು ಇಸ್ರೇಲ್ ಇರಾನ್ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡಿತು ಎಂದು ನಂಬಲು ಕಾರಣಗಳಿವೆ. ಶನಿವಾರ ಸಂಜೆ ಅಮೆರಿಕದ ದಾಳಿಗಳನ್ನು ಘೋಷಿಸಿದ ಟ್ರಂಪ್ ಅವರ ಭಾಷಣದಲ್ಲಿ ನೆತನ್ಯಾಹು ಅವರಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದ ಮತ್ತು ಅಭಿನಂದನೆಗಳನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದು ತನ್ನದೇ ಆದ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತದೆ.

ವರ್ತಮಾನದ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಭವಿಷ್ಯವು ನಮ್ಮನ್ನು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಹೇಳಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅದರೆ ಅದರ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ನೋಡಿದರೆ, (ಇರಾನ್‌ನಲ್ಲಿ) ಆಡಳಿತ ಬದಲಾವಣೆ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ತಾನು ಆಸಕ್ತಿ ಹೊಂದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಅಮೆರಿಕದ ಮಾತನ್ನು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಕಷ್ಟ. ಆ ದಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಅಮೇರಿಕಾ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ದೇಶದಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಯುದ್ಧ ಮತ್ತು ಅರಾಜಕತೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು ಮತ್ತು ಅದರ ಹತ್ತಿರದ ನೆರೆಹೊರೆಯ ದೇಶಗಳ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಬಹುದು.

ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ, ಆಡಳಿತವು ಉಳಿದರೂ, ಅದು ನಿರ್ಣಾಯಕವಾಗಿ ದುರ್ಬಲರ ಆಯುಧವಾದ ಭಯೋತ್ಪಾದನೆಯನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ನಡೆಸುವ ಆಡಳಿತವಾಗಬಹುದು.

ಜಾಗತೀಕರಣವು ವ್ಯಾಪಾರ, ಪ್ರತಿಭೆಗಳು ಮತ್ತು ಹೊಸ ಅನ್ವೇಷನೆಗಳು ದೇಶಗಳನ್ನು ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ಶ್ರೀಮಂತಗೊಳಿಸುವ ವಿಶ್ವ ಕ್ರಮಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ನಾವು ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಂಬಿದ್ದೆವು, ಆದರೆ ಈಗ ನಾವು ಅನಿಶ್ಚಿತ ಜಗತ್ತೊಂದನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ, ಅಲ್ಲಿ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಬಲಶಾಲಿಗಳು ನಿಯಮಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಲೇಖಕ: ಮನೋಜ್‌ ಜೋಶಿ, ನವದೆಹಲಿಯ ಅಬ್ಸರ್ವರ್ ರಿಸರ್ಚ್ ಫೌಂಡೇಶನ್‌ನ ಡಿಸ್ಟಿಂಗ್ವಿಶ್ಡ್ ಫೆಲೋ

(ಇದು US-Israeli War on Iran: Tactical Success May Not Add Up to Strategic Victory ಎಂದು ದಿ ವೈರ್‌ ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ಅಂಕಣದ ಕನ್ನಡಾನುವಾದ)