(ಈ ವರೆಗೆ…) ಕೆಟ್ಟು ಅಪ್ಪನ ಮನೆ ಸೇರಬಾರದೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದ ಗಂಗೆ ಅತ್ತೆ ಮನೆಯ ಎಲ್ಲ ಕಾಟಗಳನ್ನು ಸಹಿಸಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ದಿನಾ ಎಮ್ಮೆ ಮೇಯಿಸಲು ಹೋಗುವ ಗಂಗೆಯ ದಯನೀಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಊರಿನ ಹೆಂಗಸರಿಗೆ ತಿಳಿದು ಅವರು ಬಸುರಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಊಟ, ಹಣ್ಣು ಹಂಪಲುಗಳನ್ನು ದಿನಾ ತಲಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಮೈಕೈ ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುವ ಗಂಗೆ ಅತ್ತೆಯ ಕಣ್ಣು ಕುಕ್ಕುತ್ತಾಳೆ. ಮುಂದೇನಾಗುತ್ತದೆ? ಓದಿ, ವಾಣಿ ಸತೀಶ್ ಅವರ ʼತಂತಿ ಮೇಲಣ ಹೆಜ್ಜೆʼಯ ಐವತ್ತ ಏಳನೆಯ ಕಂತು.
ಬೆಳಗ್ಗಿನಿಂದಲೂ ಸುಟ್ಟು ಬರೆಹಾಕುತ್ತಿದ್ದ ಬಿಸಿಲ ಝಳಕ್ಕೆ ತುಂಬು ಬಸುರಿ ಗಂಗೆಯ ಮೈ ನೀರೆಲ್ಲಾ ಇಳಿದು ಆಯಾಸ ಆವರಿಸಿತ್ತು. ಬಯಲಿನಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದ ಎಮ್ಮೆಗಳನ್ನು ತಂದು ಹತ್ತಿರವೇ ಇದ್ದ ತಮ್ಮ ಹೊಲದ ಒಂದು ಬದಿಗೆ ಕಟ್ಟಿ, ಸೊಂಪಾಗಿ ನೆರಳು ಚೆಲ್ಲಿದ್ದ ಮರದ ಕೆಳಗೆ ತಲೆ ಆನಿಸಿ ನಿದ್ದೆಗೆ ಜಾರಿದ್ದಳು. ಚಿಕ್ಕ ತಾಯಮ್ಮನ ಆರ್ಭಟಕ್ಕೆ ಹೆದರಿ ಒಂದು ನಾಯಿ ನರಿ ಕೂಡ ಅವಳ ತುಂಡು ಹೊಲದ ಕಡೆ ಸುಳಿಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಎಮ್ಮೆಗಳು ಹಗ್ಗ ಕಿತ್ತುಕೊಂಡು ಬೆಳೆದು ನಿಂತಿದ್ದ ರಾಗಿ ಹೊಲವನ್ನು ಅರ್ಧಕ್ಕರ್ಧ ಮುಗಿಸಿದ್ದರು ಗಂಗೆಗೆ ಎಚ್ಚರವೆಂಬುದೇ ಇಲ್ಲ.ಎಂದಿನಂತೆ ಹೊಲಕ್ಕೆ ನೀರು ತಿರುಗಿಸಿ ಹೋಗಲು ಬಂದ ಪರಮೇಶ ಗಂಗೆಯ ಸುಖ ನಿದ್ದೆಯನ್ನೂ, ಬೋಳಾಗಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ರಾಚುತ್ತಿದ್ದ ರಾಗಿ ಹೊಲವನ್ನೂ ನೋಡಿ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಬೆಂಕಿ ಬಿದ್ದವನಂತೆ ” ಅಯ್ಯೋ ಸೂಳೆ ಮುಂಡೆ ನಾನ್ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಬೆಳುದ್ ಬೆಳೆನೆಲ್ಲಾ ಗುಡ್ಸಿ ಗುಂಡಾಂತ್ರ ಮಾಡಿದ್ದಿಯಲ್ಲೆ ” ಎಂದು ಚೀರಾಡುತ್ತಾ ಎಮ್ಮೆಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದು ತಂದು ಗಂಗೆಯ ಮೇಲೆಯೇ ನುಗ್ಗಿಸಿದ. ಪರಮೇಶನ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ಮುಲುಗುಟ್ಟಿದ ಎಮ್ಮೆಯೊಂದು ಅತ್ತಿತ್ತ ಜಗ್ಗಾಡುತ್ತಾ ಸುಖ ನಿದ್ದೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಗಂಗೆಯ ಕಾಲನ್ನು ಬಲವಾಗಿಯೇ ತುಳಿದು “ಅಂಬಾ” ಎಂದಿತು.
ಚುರುಗುಟ್ಟಿದ ಪಾದವನ್ನು ಭಯದಿಂದ ಜೋರಾಗಿಯೇ ಜಾಡಿಸಿ ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟ ಗಂಗೆ, ಇನ್ನೇನು ತನ್ನ ಮೇಲೆಯೇ ಏರಿ ಬರುವಂತಿದ್ದ ಎಮ್ಮೆಯಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಉರುಳಿಕೊಂಡಳು. ಸೊಂಟಕ್ಕೆ ಕೈ ಕೊಟ್ಟು ಭಾರದಿಂದ ಕೆಳಕ್ಕೆ ಜಗ್ಗುತ್ತಿದ್ದ ಹೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ಮೆಲ್ಲನೆ ಮೇಲಕ್ಕೆತ್ತಿ “ದರ್ವೇಸಿ ನನ್ ಮಗ್ನೆ ನೀನೆನ್ ಮನುಷ್ಯನೋ ದಯ್ಯನೆನ್ಲಾ. ಎಮ್ಮೆಗೊಳ್ನ ಹಿಂಗೆ ಮೈಮೇಲೆ ಹೊಡ್ಕೊಂಡು ಬತ್ತಿದ್ಯಲ್ಲ. ನನ್ ಹೊಟ್ಟೆ ಗಿಟ್ಟೆ ಮೇಲೆ ಕಾಲಿಕ್ಕಿದಿದ್ರೆ ಏನ್ ಆಗ್ಬೇಕಿತ್ತು ನನ್ಗತಿ” ಎನ್ನುತ್ತಾ ಎದ್ದು ನಿಂತವಳೆ ಅವನ ರಟ್ಟೆಯನ್ನು ಜಗ್ಗಿ ಕೆನ್ನೆಗೊಂದು ಸರಿಯಾಗಿಯೇ ಬಾರಿಸಿದಳು. ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾದ ಅವಳ ಹೊಡೆತದಿಂದ ತತ್ತರಿಸಿದ ಪರಮೇಶ ಅವಮಾನವಾದವನಂತೆ ಕಂಪಿಸುತ್ತಾ “ಮನಿಗ್ ಬಾ ಮುಂಡೆ ನಿನ್ಗೊಂದು ಗತಿ ಕಾಣುಸ್ತೀವಿ” ಎಂದು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದ ಎಮ್ಮೆಯ ಹಗ್ಗವನ್ನು ರಪ್ಪನೆ ಝಾಡಿಸಿ ದುಮುಗುಡುತ್ತಾ ಮನೆಯ ಕಡೆ ನಡೆದ.
ಏನಾಗುತ್ತದೋ ಆಗಿಯೇ ಬಿಡಲಿ ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದ ಗಂಗೆ ಹಸಿವಿನಿಂದ ಚುರುಗುಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದ ಹೊಟ್ಟೆಯೊತ್ತು ಎಮ್ಮೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಮನೆಯತ್ತ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದಳು. ಪ್ರತಿದಿನ ಅತ್ತ ಇತ್ತ ತಲೆ ಎತ್ತಿಯೂ ನೋಡದೆ ಎಮ್ಮೆಯ ಅಂಡುಗಳೆಡೆ ಮಂಕರಿ ಹಿಡಿದೆ ಮನೆ ಸೇರುತ್ತಿದ್ದ ಗಂಗೆ, ಅವತ್ತು ಉಕ್ಕಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಕೋಪಕ್ಕೆ ಮಂಕರಿಯನ್ನು ಹೊಲದಲ್ಲಿ ಒಗೆದು ಬಂದಿದ್ದಳು. ಅದಾಗಲೇ ಪರಮೇಶ ಬಂದು ಅವ್ವನ ಕಿವಿಯನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಚುಚ್ಚಿ ಕೆರಳಿಸಿ ಕೂರಿಸಿದ್ದ.
ಗಂಗೆಯ ದಾರಿಯನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಾ ಕೂತಿದ್ದ ಚಿಕ್ಕತಾಯಮ್ಮ ಅವಳು ಎಮ್ಮೆ ಕಟ್ಟಿ ಒಳ ಬಂದದ್ದೆ ತಡ ” ನಿನ್ ವಂಸ್ ಹಾಳಾಗ ಬೇಕು ಅಂತ್ಲೆಯ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಬೆಳುದ್ ಬೆಳೆನೆಲ್ಲ ಎಮ್ಮೆ ಬುಟ್ಟು ಮೇಸ್ಕೊಂಡು ಬಂದಿದಿಯೇನೆ ಬಿಕನಾಸಿ” ಎಂದು ಕೂಗಾಡುತ್ತಾ ಗಂಗೆಯ ಕೂದಲಿಗೆ ಕೈ ಹಾಕಿ ಬಗ್ಗಿಸಿಕೊಂಡಳು. ಇದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದವನಂತೆ ಪರಮೇಶ ಓಡಿ ಬಂದವನೆ ಅವ್ವನೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿ ಗಂಗೆ ಸುಧಾರಿಸಿ ಕೊಳ್ಳಲು ಅವಕಾಶವನ್ನೇ ಕೊಡದಂತೆ ಬೆನ್ನೆಲ್ಲಾ ಚುರುಗುಟ್ಟುವಂತೆ ಬಡಿದರು. ಹಸಿವು, ನೀರಡಿಕೆ, ಕೋಪದಿಂದ ಕಂಗಾಲಾಗಿದ್ದ ಗಂಗೆ ಲಬಲಬನೆ ಬಾಯಿ ಬಡಿದು ಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಸೀದಾ ಬೀದಿಗೆ ಓಡಿ ಬಂದು ನಿಂತಳು.” ಇವ್ರೆಲ್ಲಾ ಸೇರಿ ನನ್ನ ಜೀವ ತಗಿತರೆ ಬನ್ರಪ್ಪೋ…” ಅವಳ ಚೀರಾಟ ಕೇಳಿ ಓಡಿ ಬಂದ ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದವರು ” ನಾವು ನೋಡ್ತಾನೆ ಇದ್ದೀವಿ.. ದಿನ ತುಂಬಿದ್ ಭೀಮನ್ಸೆ ಅನ್ನದುನ್ನು ಕಾಣ್ದಂಗೆ ಈ ಪಾಪುದ್ ಹುಡ್ಗಿಗಿನ ಅದೇನರಿ ಗೋಳುಯ್ಕೊತಿದ್ದೀರಿ. ನೋಡು ಚಿಕ್ಕಕ್ಕ ನಿನ್ನ ಕೈಲಾದ್ರೆ ಬಾಳ್ಸು ಇಲ್ದಿದ್ರೆ ಇವ್ರಪ್ಪನ ಮನೆಗ್ ಕಳುಸ್ಬುಡು. ಇಲ್ಲ ಇದು ಹಿಂಗೇ ಮುಂದುವರುದ್ರೆ ನಾವೇ ಹೋಗಿ ಪೋಲಿಸ್ನೋರಿಗೆ ಕಂಪ್ಲೇಂಟ್ ಕೊಟ್ಟು ಬತ್ತಿವಿ ಆಟೆಯ” ಹೀಗೆ ಒಬ್ಬರಾದ ಮೇಲೆ ಒಬ್ಬರು ಚಿಕ್ಕತಾಯಮ್ಮನ ನೀರಿಳಿಸಲಾಗಿ ಗಂಟಲು ಹರಿದು ಹೋಗುವಂತೆ ಕೂಗಾಡುತ್ತಿದ್ದವಳು ಗಪ್ಚುಪ್ಪಾಗಿ ಅಡುಗೆ ಕೋಣೆ ಸೇರಿಕೊಂಡಳು.
ಊರಿನ ಜನವೆಲ್ಲ ಗಂಗೆಗೆ ಧೈರ್ಯ ತುಂಬಿ ಒಳಗೆ ಕಳುಹಿಸಿದರು. ಗಂಗೆಯ ಕೋಪವಿನ್ನು ಆರಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಡುಗೆ ಕೋಣೆಗೆ ಬಂದವಳೇ, ಒಂದು ಒಲೆಯಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ತಪ್ಪಲಿಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಬಿಸಿನೀರು ಕಾಯಲು ಇಟ್ಟು, ಇನ್ನೊಂದರಲ್ಲಿ ಅನ್ನಕ್ಕೆ ಎಸರಿಟ್ಟು “ನೀವ್ ಅವ್ವ ಮಕ್ಳು ಮಾತ್ರ ಮೂರ್ ಹೊತ್ತು ಅನ್ನ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಬೆಣ್ಣೆ ತುಪ್ಪ ಹಾಕ್ಕೊಂಡು ತಿಂತೀರಿ, ನನಗೆ ತಂಗ್ಳಿಟ್ಟು, ನೀರ್ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಉಣ್ಣಾಕ್ ಹಾಕ್ತಿರಿ. ನಾನೇನು ಬೀದಿಲ್ ಬಿದ್ದ್ ಬೇವಾರ್ಸಿ ಅನ್ಕೊಂಡ್ರಾ, ಒಂದಿನುಕ್ಕಾದ್ರು ಮೈ ತುಂಬಾ ಅಚ್ಕಾಟ್ಟಾಗಿ ಬಿಸ್ಬಿಸಿ ನೀರ್ ಹೊಯ್ಕೊಳಕ್ಬುಟ್ಟಿದಿರ. ಅದೇನ್ ಮಾಡ್ಕೊತಿರೋ ಮಾಡ್ಕ ಹೋಗಿ. ದಿನ ನಿಮ್ ಕೈಲಿ ಅನ್ನುಸ್ಕೊಂಡು ತಿವುಸ್ಕೊಂಡು ನನ್ಗು ಸಾಕಾಗದೆ. ನಾನು ಇನ್ಮುಂದುಕ್ಕೆ ಹಿಂಗೆ ಇರೋಳು ” ಎನ್ನುವ ತನ್ನ ಗಟ್ಟಿ ನಿರ್ಧಾರವನ್ನು ಅತ್ತೆಯ ಕಿವಿಗೆ ಅಪ್ಪಳಿಸುವಂತೆ ಹೇಳಿ, ಒಲೆ ಮೇಲೆ ಕೊತ ಕೊತನೆ ಕುದಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಬಿಸಿನೀರಿನಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಿಂದು ಮೈಕೈಯನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹಗುರವಾಗಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಳು. ಮಾಡಿಟ್ಟು ಕೊಂಡಿದ್ದ ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ಅನ್ನಕ್ಕೆ ಎರಡು ನಿಂಬೆ ಗಾತ್ರದ ಬೆಣ್ಣೆ ಹಾಕಿ ಉಪ್ಪು ಮೆಣಸಿನ ಪುಡಿಯೊಂದಿಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಿದ್ದಿ ಎಷ್ಟೋ ದಿನಗಳ ಮೇಲೆ ಸಂತೃಪ್ತಿಯಾಗಿ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಾ ಉಂಡು ಮಲಗಿದಳು.
ವಾಣಿ ಸತೀಶ್
ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಮತ್ತು ಭರತನಾಟ್ಯದಲ್ಲಿ ಸ್ನಾತಕೋತ್ತರ ಪದವಿ ಹಾಗೂ ನೀನಾಸಂನಲ್ಲಿ ರಂಗ ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆದಿದ್ದಾರೆ. ಸದ್ಯ ತಿಪಟೂರಿನ ʼಭೂಮಿ ಥಿಯೇಟರ್ʼ ಹಾಗೂ ಶ್ರೀ ನಟರಾಜ ನೃತ್ಯ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಹಿಂದಿನ ಕಂತು- ಕೆಟ್ಟು ಅಪ್ಪುನ್ಮನೆಗ್ ಮಾತ್ರ ಹೋಗ್ಬಾರ್ದು” https://peepalmedia.com/kettu-appana-manege-matra-hogabardu/
