“..ಉರುಗ್ವೆಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಅವರ ರಾಜಕೀಯ ಜೀವನದ ಉತ್ತುಂಗದಲ್ಲಿ, ಮುಜಿಕಾ ಅವರ ಮಾಸಿಕ ಸಂಬಳ $12,500 ಆಗಿತ್ತು – ಆದರೆ ಅವರು ಅದರಲ್ಲಿ ಹತ್ತನೇ ಒಂದು ಭಾಗವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಪಡೆದರು..” ನಿಕೋಲಸ್ ಮಾರ್ಟಿನ್ ಅವರು ಬರೆದ THE WIRE ನಿಯತಕಾಲಿಕೆಯ ವಿಶೇಷ ಬರಹ
“ಪೆಪೆ” ಎಂಬ ಅಡ್ಡ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಜನಪ್ರಿಯರಾಗಿದ್ದ ಜೋಸ್ ಮುಜಿಕಾ, ತಮ್ಮ ಸರಳತೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಗತಿಪರ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸುಧಾರಣೆಗಳಿಂದಾಗಿ ಎಲ್ಲರ ಪ್ರೀತಿಪಾತ್ರರಾಗಿದ್ದರು.
ತನ್ನ ಬದುಕಿನ ಅತಿ ಉನ್ನತ ಸ್ಥಾನವಾದ ಉರುಗ್ವೆ ದೇಶದ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಪದವಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಅವರ ಮಾಸಿಕ ಸಂಬಳವು 12,500 ಡಾಲರ್‌ ಆಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅವರು ಅದರಿಂದ ಹತ್ತನೇ ಒಂದು ಭಾಗವನ್ನು ಮಾತ್ರವೇ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಉಳಿದದ್ದನ್ನು ಇತರರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದರು.
1250 ಡಾಲರ್‌ ತನಗೆ “ಅಗತ್ಯಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು” ಎಂದು ಮುಜಿಕಾ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ತಮ್ಮ ನೀಲಿ Volks Wagon ಬೀಟಲ್‌ ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಆ ಕಾರಿಗೆ ಸುಮಾರು 1 ಮಿಲಿಯನ್ ಡಾಲರ್‌ ಬೆಲೆ ಬಂದಿದ್ದರೂ ಕೂಡ ಅದನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲು ಮುಜಿಕಾ ನಿರಾಕರಿಸಿದ್ದರು.
ರಾಜಧಾನಿ ಮಾಂಟೆವಿಡಿಯೊದ ಪಶ್ಚಿಮ ಪ್ರದೇಶದ ರೈತನೊಬ್ಬ ಮುಂದೊಂದು ದಿನ ಇಂತಹ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯನ್ನು ಗಳಿಸುತ್ತಾನೆಂದು ಎಂದಿಗೂ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ಮತ್ತು ಅದು ಬಹುಶಃ ಅವರ ಗುರಿಯೂ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ.
2015 ರಲ್ಲಿ, ಅವರು ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಗಾದಿಯಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿಯುವ ಮೊದಲು, DW ಜೊತೆಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ತಾನೊಬ್ಬ ರಾಜಕೀಯ ಪ್ರಾಣಿ ಎಂದು ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದರು.
“ನನ್ನ 14ರ ಹರೆಯದಿಂದ ನಾನು ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿದ್ದೇನೆ” ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದರು. “ಮತ್ತು ನಾನು ನನ್ನ ಬುದ್ಧಿಯ ಸ್ಥಿಮಿತ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳದಿದ್ದರೆ ಮತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ಹೊರದಬ್ಬದಿದ್ದರೆ ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತೇನೆ.”
ಭೂಗತ ರಾಜಕಾರಣದಿಂದ ಏಕಾಂತ ಬಂಧನಕ್ಕೆ
1935ರಲ್ಲಿ ಮಾಂಟೆವಿಡಿಯೊದಲ್ಲಿ ಬಾಸ್ಕ್ ಮತ್ತು ಇಟಾಲಿಯನ್ ಮೂಲದ ಕೃಷಿ ಕುಟುಂಬವೊಂದರಲ್ಲಿ ಜೋಸ್ ಮುಜಿಕಾ ಅವರ ಜನನ.
ಅವರ ಬದುಕು ಸಾಧಾರಣಗತಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಮುಜಿಕಾ ಅವರ ತಂದೆ ತೀರಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಅವರ ಪ್ರಾಯ ಐದು ವರ್ಷ. ಸಣ್ಣ ಪ್ರಾಯದಲ್ಲಿಯೇ ಮುಜಿಕಾ ಮತ್ತು ಅವರ ಸಹೋದರಿ ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದ ಹೂವಿನ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.
ಇದರ ನಡುವೆಯೂ ಅವರು ಶಾಲೆ ಸೇರಿಕೊಂಡರು. ಕಾನೂನು ಶಿಕ್ಷಣ ಪಡೆಯತೊಡಗಿದರು. ಆದರೆ ಮುಂದೆ ಅವರು ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿ ಚಳುವಳಿಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಾಗ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸವನ್ನು ತೊರೆಯಬೇಕಾಗಿ ಬರುತ್ತದೆ.
ಈ ಕಾಲದಲ್ಲಿಯೇ ಅವರು ತನ್ನ ಸಂಗಡಿಗರನ್ನು ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡು ಟುಪಮಾರೋಸ್‌ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ, ನಗರ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯಾಚರಿಸುವ ಒಂದು ಗೆರಿಲ್ಲಾ ಗುಂಪನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. 1960ರ ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಉರುಗ್ವೆ ಸಾಮೂಹಿಕ ನಿರುದ್ಯೋಗದಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿತ್ತು.
ಮುಜಿಕಾ ಅವರು “ಸಾಮಾಜಿಕ ವರ್ಗ ಬೇಧವಿಲ್ಲದ ಸಮಾಜ”ದ ಕನಸು ಕಂಡಿದ್ದರು. ಅದಕ್ಕಾಗಿ, ಅವರು ಮತ್ತು ಟುಪಮಾರೋಗಳು ಬ್ಯಾಂಕುಗಳನ್ನು ಕೊಳ್ಳೆ ಹೊಡೆದರು, ರಾಜಕಾರಣಿಗಳನ್ನು ಅಪಹರಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಬಾಂಬ್‌ಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡರು.
ಮುಜಿಕಾ ಮಾತ್ರ ತಾನು ಯಾರನ್ನೂ ಕೊಂದಿಲ್ಲವೆಂದು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು.
“ನಾವು ಮುಗ್ಧರಾಗಿದ್ದೆವು. ಹಾಗಂತ ನಾವು ನಮ್ಮ ಗುರಿಯನ್ನು ಮರೆತುಬಿಡಬಾರದು” ಎಂದು ಮುಜಿಕಾ ಒಮ್ಮೆ DW ಜೊತೆಗಿನ ಸಂದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದರು.
ಆದರೆ, ಅವರ ಆ ಗುರಿಗಳು ಅವರನ್ನು ಜೈಲಿಗೆ ತಳ್ಳಿದವು. 1971ರಲ್ಲಿ ಪೊಲೀಸರೊಂದಿಗೆ ನಡೆದ ಗುಂಡಿನ ಚಕಮಕಿಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಪೊಲೀಸ್‌ ಅಧಿಕಾರಿಯನ್ನು ಕೊಂದ ಆರೋಪದ ಮೇಲೆ ಅವರಿಗೆ 14 ವರ್ಷಗಳ ಶಿಕ್ಷೆ ವಿಧಿಸಿ ಜೈಲಿಗೆ ಹಾಕಲಾಯಿತು. ಜೈಲಿನಲ್ಲಿ ಏಕಾಂತ ಶಿಕ್ಷೆ ಮತ್ತು ಚಿತ್ರಹಿಂಸೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸಿದರು.
ತನ್ನ ಬದುಕಿನ ಈ ಹಂತವನ್ನು ಮುಜಿಕಾ ನಂತರ ಹೇಳಿಕೊಂಡದ್ದು “ಜಗತ್ತನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲು ಹೊರಡುವವರು ಎದುರಿಸಬೇಕಾದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಸಂಗತಿಗಳು” ಎಂದು. ಜೈಲಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಲು ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಸಮಯ ತನಗೆ ಲಭಿಸಿತು ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದರು.
ಏಕಾಂತ ಶಿಕ್ಷೆಯಿಂದ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಗಾದಿಗೆ
1973 ರಿಂದ 1985 ರವರೆಗೆ ಉರುಗ್ವೆ ದೇಶವು ಮಿಲಿಟರಿ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರದ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿತ್ತು.
ಆ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರವು ಕೊನೆಗೊಂಡಾಗ ಜಾರಿಗೆ ಬಂದ ಕ್ಷಮಾದಾನದ ಕಾರಣದಿಂದ ಮುಜಿಕಾ ಮತ್ತು ಇತರ ರಾಜಕೀಯ ಖೈದಿಗಳು ಬಿಡುಗಡೆಗೊಂಡಿದ್ದರು.
ಅವರ ಜೊತೆಗೆ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ, ನಂತರ ಅವರ ಪತ್ನಿಯೂ ಆದ ಅವರ ಸಹವರ್ತಿ ಲೂಸಿಯಾ ಟೊಪೋಲನ್ಸ್‌ಕಿ ಅವರು ಒಂದು ತೋಟ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಿ ಟೊಮೆಟೋ ಮತ್ತು ಸೇವಂತಿಗೆ ಹೂವುಗಳನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಜೊತೆಗೆ ರಾಜಕೀಯ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತಾರೆ.
ಟುಪಮರೋಸ್ ನಂತರ Movimiento de Participación Popular (MPP) ಎಂಬ ಎಡಪಂಥೀಯ ರಾಜಕೀಯ ಪಕ್ಷವಾಗಿ ವಿಕಾಸ ಹೊಂದುತ್ತದೆ. ಜೈಲಿನಿಂದ ಬಿಡುಗಡೆಯಾದ ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಮುಜಿಕಾ ಸಂಸತ್‌ ಸದಸ್ಯರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾಗುತ್ತಾರೆ.
ಅವರ ಬಗೆಗಿನ ಒಂದು ಜನಪ್ರಿಯ ಕಥೆ ಹೀಗಿದೆ. ಅವರು ಸಂಸತ್ತಿಗೆ ಮೊದಲ ದಿನ ಒಂದು ಸೈಕಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಬಂದಿದ್ದರಂತೆ. ಸೈಕಲ್‌ ಓಡಿಸುವವ ಅವರನ್ನು ಯಾವುದೋ ಕೋರಿಯರ್‌ ಸೇವೆಯವ ಎಂದು ತಪ್ಪಾಗಿ ಭಾವಿಸಿ “ತುಂಬಾ ಹೊತ್ತು ಇಲ್ಲಿರುತ್ತೀರಾ?” ಎಂದು ಕೇಳಿದನಂತೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಮುಜಿಕಾ “ನಾನು ಹಾಗಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ” ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿದರಂತೆ.
ಅವರ ಆ ನಿರೀಕ್ಷೆ ನಂತರ ನಿಜವಾಯಿತು. 2005ರಲ್ಲಿ ಉರುಗ್ವೆಯ ಇತಿಹಾಸಲ್ಲಿ ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಸಮಾಜವಾದಿ ನಾಯಕರೊಬ್ಬರು ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ ಆಯ್ಕೆಯಾದರು. ಎಡಪಂಥೀಯ ಒಕ್ಕೂಟವಾಗಿದ್ದ Frente Amplio ನಾಯಕ ತಬಾರೆ ವಾಜ್ಕ್ವೆಜ್ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾದರು. ಅವರು ಜೋಸ್ ಮುಜಿಕಾರನ್ನು ತನ್ನ ಕೃಷಿ ಸಚಿವರನ್ನಾಗಿ ನೇಮಿಸಿದರು.
ಅದಾಗಿ ಐದು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ, 2010ರಲ್ಲಿ ಮುಜಿಕಾ 52% ಮತಗಳೊಂದಿಗೆ ಉರುಗ್ವೆಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷನಾಗುತ್ತಾರೆ.
ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯೇ ಗೆಲುವಿನ ಮೆಟ್ಟಿಲು
ತನ್ನ ದೇಶದ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಹುದ್ದೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೂ ಕೂಡ, ಮುಜಿಕಾ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕನಾಗಿಯೇ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡರು. ತಮ್ಮ ಕ್ಯಾಬಿನೆಟ್‌ ಸಭೆಗಳಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮೇಲಂಗಿ, ಚಪ್ಪಲಿ ಮತ್ತು ಹಳೆಯ ಪ್ಯಾಂಟ್‌ ಧರಿಸಿಕೊಂಡು ಹಾಜರಾಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಸರಕಾರದ ಅಧಿಕೃತ ಸಭೆಗಳಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಅವರು ಟೈ ಧರಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. 2014ರಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ಮಾತ್ರ ಶ್ವೇತಭವನದಲ್ಲಿ ಅತಿಥಿಯಾಗಿ ಪಾಲ್ಗೊಂಡಾಗ ಸೂಟ್‌ ಧರಿಸಿಕೊಂಡು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಅದು ಕೂಡ ಅಲ್ಪಸಮಯದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಾಗಿತ್ತು.
ಬಹುಷ ಈ ಕಾರಣಕ್ಕರಿಬಹುದು, ಅಂದು ಶ್ವೇತಭವನದಲ್ಲಿ ಅಂದಿನ ಅಮೆರಿಕಾ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದ ಒಬಾಮಾ ಅವರು ಮುಜಿಕಾರನ್ನು “ಅಸಾಧಾರಣ ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹತೆ” ಇರುವ ವ್ಯಕ್ತಿ ಎಂದು ಬಣ್ಣಿಸಿದ್ದರು.
ಉರುಗ್ವೆಯ ಪ್ರಮುಖ ಪತ್ರಕರ್ತ ಎಡ್ವರ್ಡೊ ಗಲೇನೊ ಮುಜಿಕಾ ಬಗ್ಗೆ ಒಮ್ಮೆ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದರು: “ಅವರೊಬ್ಬ ಅತಿ ಸರಳ ಮನುಷ್ಯ. ಜನರು ಅರದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮನ್ನೇ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಅವರು ಅಂತಹ ಉತ್ಸಾಹ ಮತ್ತು ನಿರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ತುಂಬುತ್ತಾರೆ.”
ಉರುಗ್ವೆಯ ಪ್ರಯೋಗ
ಅಧ್ಯಕ್ಷನಾಗಿ, ತಾನೊಬ್ಬ ನಾಸ್ತಿಕ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿಕೊಂಡ ಮುಜಿಕಾ ತನ್ನ ದೇಶವನ್ನೇ ತಲೆಕೆಳಗಾಗಿಸಿದರು. ಅವರು ಸಲಿಂಗ ವಿವಾಹ ಮತ್ತು ಗರ್ಭಪಾತವನ್ನು ಕಾನೂನುಬದ್ಧಗೊಳಿಸಿದರು. ಇದು ಆಗಿನ ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಅಮೆರಿಕಾದ ಕಾಲಮಾನಕ್ಕಿಂತ ಬಹಳ ಮುಂದುವರಿದ ಯೋಚನೆಯಾಗಿತ್ತು.
ಮುಜಿಕಾ ಅವರ ಪ್ರಕಾರ ಇಂತಹ ನಿಲುವುಗಳು ಎಡಪಂಥೀಯ ಅಥವಾ ಉದಾರವಾದಿ ಯಾವುದೂ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. “ಬದಲಾಯಿಸಲಾಗದ ಸಂಗತಿಗಳು ಎಂದು ಭಾವಸಲಾಗುವ ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಲು ಜಗತ್ತು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು” ಎಂದು ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಅವರು ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದರು.
ಅವರ ಸಾಮಾಜಿಕ-ಆರ್ಥಿಕ ನೀತಿಗಳು ಕೂಡ ಯಶಸ್ವಿಯಾದವು. ಅವರ ನಾಯಕತ್ವದಲ್ಲಿ, ನಿರುದ್ಯೋಗ, ಬಡತನ ಮತ್ತು ಶಿಶು ಮರಣ ಮೊದಲಾದವು ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿತ್ತು.
ಬಹುಷ ಅವರ ಅತ್ಯಂತ ವಿವಾದಾತ್ಮಕ ಯೋಜನೆ ಮನರಂಜನಾ ಉದ್ದೇಶಗಳಿಗಾಗಿ ಗಾಂಜಾವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಣ ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಬೇಕು ಎಂಬುದಾಗಿತ್ತು. ಉರುಗ್ವೆಯಂತಹ ಸಣ್ಣ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಿಸಿ ನೋಡಬಹುದು ಎಂದು ಮುಜಿಕಾ ನಂಬಿದ್ದರು.
ಆದರೆ ಮುಜಿಕಾ ತನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಜಾರಿಗೊಳಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವರ ಬಹುನಿರೀಕ್ಷಿತ ಶಿಕ್ಷಣ ಸುಧಾರಣೆಯೆಂಬ ಕನಸು ಮತ್ತು ಮೂಲಸೌಕರ್ಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಯೋಜನೆಗಳು ನೆನೆಗುದಿಗೆ ಬಿದ್ದವು. ಕೃಷಿ ಮತ್ತು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳ ಬಗೆಗಿನ ಸಮಸ್ಯೆಗಳ ಕುರಿತು ಅವರು ಪ್ರಮುಖ ಕಂಪನಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಒಪ್ಪಂದ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ಆರೋಪಗಳನ್ನು ಸಹ ಅವರು ತನ್ನದೇ ಎಡಪಂಥೀಯ ಬಳಗದಿಂದ ಎದುರಿಸಬೇಕಾಯಿತು.
ಒಬ್ಬ ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿಲಕ್ಷಣ ರಾಜಕಾರಣಿ
ಆದರೂ ಕೂಡ, ಅವರ ಅತಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಶೈಲಿಯ ಕಾರಣದಿಂದ, ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಇತರ ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಅಮೇರಿಕನ್‌ ದೇಶಗಳ ಅಧ್ಯಕ್ಷರುಗಳಿಗಿಂತ ಭಿನ್ನರೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿತ್ತು.
ಅವರ ರೀತಿ ನೀರತಿಗಳು ಮತ್ತು ವಾಸ್ತವಿಕವಾದಗಳು ಬಹುಷ ಅವರ ಅನೇಕ ಕೆಟ್ಟ ಹೇಳಿಕೆಗಳನ್ನು ಕೂಡ ಮನ್ನಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿತ್ತು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಉರುಗ್ವೆಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ತಂಡವು ವಿಶ್ವಕಪ್‌ನಿಂದ ಹೊರಬಿದ್ದಾಗ FIFA ಅಧಿಕಾರಿಗಳನ್ನು ಅತಿಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ನಿಂದಿಸಿದ್ದರು.
2015ರಲ್ಲಿ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಪದವಿಯಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿದ ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ಕ್ಯೂಬಾದಲ್ಲಿ ಕೊಲಂಬಿಯಾ ಸರಕಾರ ಮತ್ತು ಅಲ್ಲಿನ FARC ಗೆರಿಲ್ಲಾಗಳ ನಡುವಿನ ಶಾಂತಿ ಮಾತುಕತೆಗೆ ಮಧ್ಯಸ್ಥಿಕೆ ವಹಿಸಿದ್ದರು.
ಇದೇ ಮೇ 13 ರಂದು ತಮ್ಮ 89 ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್‌ನಿಂದ ನಿಧನರಾಗುವ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲದವರೆಗೂ ಅವರು ರಾಜಕೀಯ ಚರ್ಚೆಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ಕೊಡುಗೆಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದರು.
ಡಿಡಬ್ಲ್ಯೂ ಸ್ಪ್ಯಾನಿಷ್ ಆವೃತ್ತಿಗೆ ಪ್ರಸ್ತುತ ರಾಜಕೀಯ ವಿಷಯಗಳ ಕುರಿತು ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಅದರಲ್ಲಿ ಅವರು “Conciencia Sur” (“ದಕ್ಷಿಣದ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿ”) ಎಂಬ ವಿಶೇಷ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರು ಪತ್ರಕರ್ತರನ್ನು ತನ್ನ ಉದ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ತನ್ನ ಹರಕಲು ಮನೆಯ ಸ್ಟಡಿ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದರು.
ಜೋಸ್ “ಪೆಪೆ” ಮುಜಿಕಾ ಒಬ್ಬ ವಿಲಕ್ಷಣ ರಾಜಕಾರಣಿಯಾಗಿದ್ದರು. ತಾನಂದುಕೊಂಡಂತೆಯೇ ಬದುಕುವ ಮೂಲಕ ಅವರು ರಾಜಕಾಣಕ್ಕೆ ಒಂದು ಹೊಸ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಟ್ಟರು.
ಆದರೆ, ಅವರು ತನ್ನನ್ನು ಬಡವ ಎಂದು ಕರೆಯುವುದನ್ನು ಒಪ್ಪುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವರ ಜನಪ್ರಿಯ ಮಾತೊಂದು ಹೀಗಿದೆ. “ಕಡಿಮೆ ಸಂಪತ್ತು ಹೊಂದಿರುವವ ಬಡವನಲ್ಲ, ಬದಲಿಗೆ ಯಾರು ಹೆಚ್ಚಿನದನ್ನು ಮೋಹಿಸುತ್ತಾರೋ ಅವರೇ ಬಡವರು.”
ಈ ಲೇಖನ ಜರ್ಮನ್ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ DWನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿತ್ತು.
