“ನಾಗರಿಕತೆ ನಶಿಸುತ್ತಿದೆ…
ದಯಮಾಡಿ ಸುಧಾರಿಸಿ..
ಕೋಟಿಗೊಬ್ಬ ಸಾಹಸಸಿಂಹ ಡಾ.ವಿಷ್ಣು ಸರ್ ನನ್ನಂತಹ ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ಅಭಿಮಾನಿಗಳ ಹೃದಯಗಳಲ್ಲಿ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಶಾಶ್ವತ…” ಯುವ ಬರಹಗಾರ ಲಿಖಿತ್ ಹೊನ್ನಾಪುರ ಅವರ ಬರಹದಲ್ಲಿ
“ಕನ್ನಡದ ಉಳಿವಿಗೆ ಹೋರಾಟಗಳು ಬೇಕಿಲ್ಲ, ಕನ್ನಡಿಗರೆಲ್ಲ ಕನ್ನಡ ಮಾತನಾಡಿದರೆ ಸಾಕು” ಎಂದವರು ಕರ್ನಾಟಕ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ರಾಯಭಾರಿ ನಮ್ಮ ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಅಭಿನಯ ಭಾರ್ಗವ ಸಾಹಸ ಸಿಂಹ ಡಾ. ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನ್. ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರರಂಗದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ಎಂದಿಗೂ ಮಾಯವಾಗದ ಹೆಸರು, ಕೋಟಿಗೊಬ್ಬ, ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ರಾಯಭಾರಿ, ಜನಮನಗಳ ತಾಳಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಬದುಕಿದ ಮತ್ತು ಬಾಳಿದ ನಿಜವಾದ ಜನನಟ. ತಮ್ಮ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ, ನಡೆನುಡಿಯಲ್ಲಿ, ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡದ ಬಣ್ಣ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಅವರು “ಕನ್ನಡದ ಉಳಿವಿಗೆ ಹೋರಾಟ ಬೇಕಿಲ್ಲ, ಎಲ್ಲ ಕನ್ನಡಿಗರೂ ಕನ್ನಡ ಮಾತನಾಡಿದರೆ ಸಾಕು” ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ ಅದು ಕೇವಲ ಮಾತಲ್ಲ, ಅದು ಅವರ ಜೀವನದ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ.
2009ರ ಡಿಸೆಂಬರ್ 30ರಂದು ಅವರ ಆಕಸ್ಮಿಕ ನಿಧನವು ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರರಂಗವನ್ನು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಕೋಟಿಗೊಬ್ಬನ ಕೋಟ್ಯಂತರ ಅಭಿಮಾನಿಗಳ ಹೃದಯವನ್ನೇ ಬಿಗಿದಂತೆ ಮಾಡಿತು. ಆ ದುಃಖದ ದಿನದಿಂದಲೇ ಅವರ ಅಭಿಮಾನಿಗಳು ಒಂದು ಕನಸು ಕಂಡರು – ತಮ್ಮ ಹೀರೋನಿಗೆ, ತಮ್ಮ ದೇವನಿಗೆ ಒಂದು ಸ್ಮಾರಕ, ಒಂದು ಪುಣ್ಯಭೂಮಿ ನಿರ್ಮಿಸಬೇಕು ಎಂದು. ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಅವರು ಹೋರಾಡಿದರು, ಮೌನ ಪ್ರತಿಭಟನೆಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದು, ಭಾರೀ ರ‍್ಯಾಲಿಗಳವರೆಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮಾಡಿದರು.
ಬೆಂಗಳೂರಿನ ‘ಅಭಿಮಾನ ಸ್ಟುಡಿಯೋ’ ಎಂಬ ನೆಲವು ಅಭಿಮಾನಿಗಳ ತೀರ್ಥಕ್ಷೇತ್ರವಾಗಿತ್ತು; ಅಲ್ಲಿ ಸಾವಿರಾರು ಮಂದಿ ವರ್ಷಪೂರ್ತಿ ಬಂದು, ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಮಾಡಿ, ಪುಷ್ಪಾರ್ಚನೆ ಮಾಡಿ, ಜನ್ಮದಿನ, ಪುಣ್ಯತಿಥಿಗಳನ್ನು ಆಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ, ಹನ್ನೊಂದು ವರ್ಷಗಳ ಈ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಒಂದೇ ರಾತ್ರಿ ಕತ್ತರಿ ಬಿತ್ತು. ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿಯ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ, ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿಯದಂತೆ, ಸರ್ಕಾರ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯದ ಬೆಂಬಲದೊಂದಿಗೆ, ಕೋಟಿಗೊಬ್ಬನ ಪುಣ್ಯಭೂಮಿ ನೆಲಸಮ ಮಾಡಲಾಯಿತು.
ಅಭಿಮಾನಿಗಳು ಬೆಳಗ್ಗೆ ಎದ್ದಾಗ ತಮ್ಮ ಹೀರೋನ ನೆಲವನ್ನು ಕೇವಲ ಮಣ್ಣು, ಧೂಳು, ಬಿದ್ದ ಗೇಟ್‌ಗಳ ಅವಶೇಷಗಳಾಗಿ ನೋಡಬೇಕಾಯಿತು. ಹತ್ತು ಗುಂಟೆಯ ಜಾಗವನ್ನೂ ಕೊಡಲು ಹೆದಿದ ಸರ್ಕಾರದ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ನಾಚಿಕೆ ತಂದಿತು. ಹೈಕೋರ್ಟ್ ಆದೇಶದಲ್ಲಿ “ಅಭಿಮಾನಿಗಳಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಹಕ್ಕಿಲ್ಲ, ಕುಟುಂಬ ಅಥವಾ ಸರ್ಕಾರವಷ್ಟೇ ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಬಹುದು” ಎಂದು ತೀರ್ಪು ಬಂದಿತ್ತು.
ಕುಟುಂಬದವರು – “ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿ ಸ್ಮಾರಕವಿದೆ, ಇಲ್ಲಿ ಬೇಡ” ಎಂದು ಹಿಂದೆ ಸರಿದರು. ಹೋರಾಟಗಾರ ಅಭಿಮಾನಿಗಳು ಡಿಕೆ ಶಿವಕುಮಾರ್, ಶಿವರಾಜ್ ತಂಗಡಗಿ ಮುಂತಾದ ಮಂತ್ರಿಗಳಿಗೆ ಮನವಿ ಸಲ್ಲಿಸಿದರು, ಅವರು “ಪುಣ್ಯಭೂಮಿಯನ್ನು ಉಳಿಸುತ್ತೇವೆ” ಎಂದು ಭರವಸೆ ಕೊಟ್ಟರೂ ಅದು ಕಾಗದದಲ್ಲೇ ಉಳಿಯಿತು. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ರಾಜಕೀಯ-ಭೂಮಿಯ ವ್ಯವಹಾರದ ಕೆಟ್ಟ ಒಪ್ಪಂದದಲ್ಲಿ, ಕೋಟಿಗೊಬ್ಬನ ನೆನಪುಗಳ ನೆಲವನ್ನು ಮಾಲ್ ನಿರ್ಮಿಸಲು ಖಾಸಗಿ ಕೈಗಳಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸಲಾಯಿತು. ಇದು ಕೇವಲ ಒಂದು ಜಾಗದ ನಷ್ಟವಲ್ಲ, ಇದು ಲಕ್ಷಾಂತರ ಅಭಿಮಾನಿಗಳ ಭಾವನೆಗಳ ಕೊಲೆ.
ನಟ ದರ್ಶನ್ ತೂಗುದೀಪ ತಮ್ಮ ಕೋಪ ಮತ್ತು ನೋವನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಡದೆ, “ನಾನು ಕಿಚ್ಚ ಆಗಿ ಅಲ್ಲ, ಅಭಿಮಾನಿಯಾಗಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಸರ್ಕಾರ ಮಧ್ಯಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿದರೆ ನಾವು ಲಕ್ಷಾಂತರ ಅಭಿಮಾನಿಗಳು ಹಣ ಕೊಟ್ಟು, ಅರ್ಧ ಎಕರೆ ಜಾಗವನ್ನಾದರೂ ಉಳಿಸಿ, ಮತ್ತೆ ಸ್ಮಾರಕ ನಿರ್ಮಿಸೋಣ” ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದರು. ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನ್ ಕೇವಲ ನಟನಲ್ಲ – ಅವರು ಕನ್ನಡದ ಹೆಮ್ಮೆ, ಅನೇಕ ದಾನ ಧರ್ಮಗಳ ಜೀವಂತ ರೂಪಕ. ತಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಮಂದಿಗೆ ನೆರವಾದ, ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ, ಜನರ ಮನದಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನೆಲಸಿದ ವ್ಯಕ್ತಿ.
ಅವರ ಸಿನಿಮಾಗಳು – ನಾಗರಹಾವು, ಮುತ್ತಿನ ಹಾರ, ಯಜಮಾನ, ಸುವರ್ಣಮೃಗ, ಸ್ಪೂರ್ತಿ, ಸಂತೋಷ, ಹೋಳಿಗೇ ತಾಯಿ, ಸರ್ಕಾರಿ ಕಚೇರಿ, ಅಪೂರ್ವ ಸಂಗಮ – ಇವು ಕೇವಲ ಮನರಂಜನೆ ಅಲ್ಲ, ಜೀವನ ಪಾಠ, ಪ್ರೇರಣೆ, ಭಾವನೆಗಳ ಹೊತ್ತೊಯ್ದ ಕಲೆ. ಅವರು ಪರದೆ ಮೇಲೆ ಕೇವಲ ಹೀರೋ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಸಹ ನಿಜವಾದ ಹೀರೋ. ತಮ್ಮ ಸಹನಟರು, ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಗಳು, ಅಭಿಮಾನಿಗಳ ಮೇಲೆ ತೋರಿದ ಪ್ರೀತಿ, ಸರಳತೆ, ಕೃತಜ್ಞತೆ ಅವರ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಬೇರೂರಿದ ಗುಣಗಳು.
ಇಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸಮಾಧಿ, ಪುಣ್ಯಭೂಮಿಯನ್ನು ಕೇವಲ ವ್ಯವಹಾರದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ, ಹಣದ ದಾಹಕ್ಕಾಗಿ ನೆಲಸಮ ಮಾಡುವುದು ಮಾನವೀಯತೆಯ ಅವಮಾನ. ಅಭಿಮಾನ ಸ್ಟುಡಿಯೋ ಕೇವಲ ಜಾಗವಲ್ಲ – ಅದು ಕೋಟಿಗೊಬ್ಬನನ್ನು ದೇವರೆಂದು ಆರಾಧಿಸಿದ, ಅವರ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಬದುಕಿದ ಜನರ ತೀರ್ಥ. ಅಲ್ಲಿ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ, ಗೌರವ, ನೆನಪಿನ ಸಂಕೇತವಿತ್ತು. ಇಂದು ಅದು ಅಳಿದು ಹೋದರೆ – ಅದು ಕೇವಲ ಭೌಗೋಳಿಕ ನಷ್ಟವಲ್ಲ, ಅದು ಕನ್ನಡಿಗರ ಮನದಾಳಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದ ದೊಡ್ಡ ಪೆಟ್ಟು.
ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನ್ ತಮ್ಮ ಜೀವನದ ಅಂತ್ಯದ ಹಂತದಲ್ಲಿ, “ನಾನು ಪಂಚಭೂತಗಳಲ್ಲಿ ಕರಗಿಬಿಡಬೇಕು, ಕಟ್ಟಡಗಳಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಯಾಗಬಾರದು” ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದರು. ಅವರು ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಒಂದಾಗಬೇಕೆಂಬುದು ಅವರ ಆಶಯ. ಆದರೆ ಅಭಿಮಾನಿಗಳಿಗೆ, ಅವರನ್ನು ನೆನೆಸಿಕೊಳ್ಳಲು, ಗೌರವಿಸಲು, ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಲು ಒಂದು ಸ್ಥಳದ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. “ಪೋಸ್ಟ್ ಹಾಕಲು ಪೋಸ್ಟ್ ಬಾಕ್ಸ್ ಬೇಕು” ಎಂಬಂತೆ, ನೆನಪುಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಸ್ಮಾರಕ ಬೇಕು.
ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನ್ ಬದುಕಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಅವರ ಆತ್ಮ ಇನ್ನೂ ಕೋಟಿಗೊಬ್ಬ ಅಭಿಮಾನಿಗಳ ಕಣ್ಣೀರು ನೋಡುತ್ತಿದೆ. ಸರ್ಕಾರ, ನ್ಯಾಯಾಲಯ, ಮತ್ತು ಆ ಭೂಮಿ ಖರೀದಿದಾರರು – ನಿಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾನವೀಯತೆ ಇದ್ದರೆ, ಆ ಪುಣ್ಯಭೂಮಿಯನ್ನು ಮತ್ತೆ ಅಭಿಮಾನಿಗಳಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿಸಿ. ಹಣ ನಮಗೆ ಮುಖ್ಯವಲ್ಲ, ಗೌರವ ಮುಖ್ಯ. ಅಗತ್ಯವಿದ್ದರೆ ಕೋಟ್ಯಂತರ ಅಭಿಮಾನಿಗಳು ಹಣ ಹಾಕಲು ಸಿದ್ಧರಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಕೇವಲ ಒಬ್ಬ ನಟನ ವಿಷಯವಲ್ಲ, ಇದು ಕನ್ನಡ ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಕನ್ನಡದ ಗೌರವದ ವಿಷಯ.
ನಾವು ಇಂದು ಮೌನವಾಗಿದ್ದರೆ, ನಾಳೆ ನಮ್ಮ ಇತಿಹಾಸ, ನಮ್ಮ ನೆನಪು, ನಮ್ಮ ಹೀರೋಗಳೆಲ್ಲ ಭೂಮಿಯ ವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಸಾಹಸಸಿಂಹ ನಮ್ಮ ಹೃದಯಗಳಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತ – ಆದರೆ ಅವರ ನೆನಪುಗಳಿಗೆ ದ್ರೋಹ ಮಾಡಿದವರಿಗೆ ಇತಿಹಾಸವೇ ಕ್ಷಮಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಹೋರಾಟ ನಿಲ್ಲಬಾರದು, ಪ್ರೀತಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗಬಾರದು, ಗೌರವ ತಗ್ಗಬಾರದು. ಕೋಟಿಗೊಬ್ಬನು ನಮ್ಮ ಹೃದಯದ ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಬಡಿದುಕೊಂಡು ಜೀವಿಸುತ್ತಾನೆ, ನಮ್ಮ ಉಸಿರಿನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೊಕ್ಕಳಲ್ಲೂ ಓಡಾಡುತ್ತಾನೆ.
ಅವರ ನಗು, ಅವರ ಶೈಲಿ, ಅವರ ಧ್ವನಿ, ಅವರ ಪಾತ್ರಗಳು – ಇವುಗಳನ್ನು ನೆನೆದು ಕಣ್ಣೀರು ಹಾಕುವ ಪ್ರತಿ ಅಭಿಮಾನಿಗೂ ಆ ಪುಣ್ಯಭೂಮಿ ಹಕ್ಕು. ಇದು ನಮ್ಮ ಹಕ್ಕಿನ ಹೋರಾಟ, ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೋರಾಟ, ನಮ್ಮ ನೆನಪುಗಳ ಹೋರಾಟ. ನೆಲಸಮ ಮಾಡಿದವರು ಒಂದೇ ರಾತ್ರಿ ಬಂದು ಹೋಗಬಹುದು, ಆದರೆ ಕೋಟಿಗೊಬ್ಬನ ನೆನಪುಗಳನ್ನು ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಹೂಳಲು ಯಾರಿಗೂ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಹೃದಯವೇ ಅವರ ನಿಜವಾದ ಸ್ಮಾರಕ, ಆದರೆ, ಗೌರವ ಸಲ್ಲಿಸಲು ಒಂದು ಸ್ಥಳ ಬೇಕು. ಆ ಸ್ಥಳವನ್ನೇ ಕಿತ್ತುಕೊಂಡ ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೆ ದಿಕ್ಕಾರ, ಹಣದ ದಾಹಕ್ಕೆ ಶಾಪ, ಮತ್ತು ಕೋಟಿಗೊಬ್ಬನ ನೆನಪು ಉಳಿಸುವ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ಜಯವಾಗಲಿ.
ಈ ಹೋರಾಟ ನಮ್ಮದು, ಇದು ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ, ನಮ್ಮ ಉಸಿರಿನ ಕೊನೆಯವರೆಗೂ. ಸಾಹಸಸಿಂಹ ಡಾ. ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನ್ – ಅವರು ಹೋಗಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ಕೋಟಿಗೊಬ್ಬನ ಪ್ರೀತಿ, ಗೌರವ, ನೆನಪು – ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಅಮರ.
